88 89 (13)

Tablica 9-4. Zasady projektowania drenażu rozłączającego wg normy DIN 4261 |35J

Schemat rozwiązania

Zasady projektowania

1.    Jednostkowa długość drenów

® żwir i piasek - \_(jM = 10 m/M « piasek gliniasty - \_(IM =15 m/M • glina piaszczysta - l_(/w = 20 m/M

2.    Głębokość ułożenia drenów - nie mniejsza od 0,6 m, przy zachowaniu odległości od drenu do poziomu wód gruntowych - nie mniej niż 0,6 m.

3.    Maksymalna długość ciągu - 30 m.

4.    Odległość pomiędzy ciągami > 2 m; im gorszy grunt, tym większa odległość, ale nie większa od 3 m.

5.    Spadek drenów - 1:500, tj. ok. 2%c.

6.    Wentylacja warstwy filtracyjnej - rury na końcach ciągów o średnicy 100 mm, wyniesione 0,5 m ponad poziom terenu.

Z tego powodu opracowano nowy typ rur rozsączających, które zapewniają rów nomieme rozprowadzanie ścieków na całej długości drenażu. Obecnie stosowanych jest pięć typów rur (rys. 9-3) o różnym usytuowaniu otworów i różnej ich liczbie. Długość poszczególnych typów rur wynosi 3 m, przy czym po przekroczeniu 15 m długości ciągu drenażowego, stosowane są już wyłącznie rury typu 5.

tablica 9-5. Zalecenia szwedzkiego Urzędu Ochrony Przyrody dotyczące drenażu nasączającego

Schemat rozwiązania

Zasady projektowania

1.    Średnica drenów < 80 mm.

2.    Długość przewodu rozsączającego < 15 m.

3.    Spadek drenów 5-10%o.

4.    Uziamienie warstwy rozsączającej:

• dopływ grawitacyjny - dwie frakcje 12-24 mm i 16-32 mm

• dopływ z pompowni - dwie frakcje 8-16 mm i 12-24 mm. 5. Układ otworów (średnica otworów 8 mm)

dopływ grawitacyjny    dopływ z pompowni

Jeżeli drenaż rozsączający wymaga zastosowania kilku ciągów, a zazwyczaj lak jest, to konieczne jest zastosowanie studzienki (komory) rozdzielczej, gwarantującej równomierny rozdział ścieków na poszczególne ciągi drenażowe. Wiele firm oferuje takie studzienki.