89 (108)

MIOLOGIA 85

r

Ryc. 52. Mięsień obły większy (ni. teres major)

Badany leży na brzuchu lub siedzi z przedramieniem i dłonią opartymi powierzchniami grzbietowymi na kości krzyżowej. Badający wywiera opór na powierzchnię przyśrodkową ramienia, przeciwdziałając ruchowi jego cofania. Poszukiwany mięsień, wskazywany dwoma palcami badającego, tworzy podczas tego ruchu uwypuklenie, w większości przypadków wyraźnie zaznaczone.

Uwaga: Przyczepy mięśnia obłego większego zajmują trzecią część dolną bocznego kwadrantu dołu podgrzebieniowego.

Ryc. 53. Mięsień najszerszy grzbietu (m. latissimus dorsi)

Aby uwidocznić ten mięsień w części tylno-bocznej klatki piersiowej, wystarczy, aby badany wykonał ruch przywodzenia ramienia wbrew oporowi wywieranemu na jego powierzchnię wewnętrzną przez badającego (patrz też ryc. 61-63 w rozdziale Tułów i okolica krzyżowa”)