96

.

przyczepy przy wyrostku rylcowym u podstawy czaszki; cofają język i unoszą do góry jego tylną część.

4. Mięśnie podniebienno-językowe (palatoglosses) należą częściowo do podniebienia, tworzą przednie luki podniebienno-językowe znajdujące się po bokach jamy ustnej. Biorą początek w masie mięśni podniebienia miękkiego. Unoszą tył języka lub opuszczają podniebienie miękkie.

Unerwienie mięśni języka

Ruchy wszystkich mięśni języka zarówno unoszących język, jak i opuszczających, zależą od jednego nerwu — nerwu podjęzykowego (hypoglossus, nerw XII). W wypadku paraliżu nerwu podjęzykowego, wszystkie mięśnie ulegają porażeniu.

Czuciowe impulsy z przednich dwóch trzecich części górnej powierzchni języka są przewodzone przez trzecią gałązkę nerwu trójdzielnego, n. V. Od jednej trzeciej części tylnej powierzchni języka impulsy czuciowe są przewodzone przez nerw językowo-gardłowy (glosso-pharyngeal, n. IX).

Funkcje mięśni języka. Unoszenie języka i przywieranie do podniebienia odbywa się przy skurczu mięśnia żuchwowo-gnykowego (mylo-hyoideus — mięsień ten, znajdujący się pod językiem, tworzy ważną część dna jamy ustnej), mięśni bródkowo-gnykowych (m. geniohyoidien) oraz innych mięśni, z których najważniejsze są: włókna tylne mięśni bródkowo-językowych — unoszą język i wysuwają do przodu, mięśnie podniebienno-językowe — unoszą język do podniebienia twardego, mięśnie rylcowo-językowe i gardło-wo-językowe — unoszą język do podniebienia miękkiego lub cofają bardziej w głąb jamy ustnej. Unoszenie czubka języka odbywa się przy udziale mięśni podłużnych górnych.

Mięśnie opuszczające język są mniej liczne niż mięśnie unoszące język. Opuszczenie języka odbywa się wtedy, gdy

Ryc. 29. Mięśnie zewnętrzne języka.

1. Mięsień rykowo-językowy. 2. Mięsień podniebienno-językowy. 3. Mięsień gnykowo--językowy. 4. Mięsień bródkowo-językowy.

7 — Logopedia 97