a2 (45)

Internet—podstawowe usługi

cłose - kończy sesję Telnetu i przechodzi w tryb komend. quit - kończy sesję Telnetu i wychodzi z programu.

modę typ - gdzie typ oznacza linę lub char. Lokalny komputer pyta odległego, czy może wejść w podany tryb wysyłania (linę - linia po linii, char - znak po znaku). Odległy komputer, w miarę możliwości, ustawia żądany tryb.

status - przedstawia status programu Telnet

display (argument...) - pokazuje wszystkie lub wybrane wartości ustawione przez set lub toggle. send argument(y) - wysyła znaki specjalne do odległego komputera.

set argument wartość - ustala zmienne telnetu. Wartość off wyłącza funkcję związaną ze zmienną. Bieżące ustawienia zmiennych można zobaczyć komendą display. Można ustalić następujące zmienne: echo, escape, interrput, quit, fhishoutput, erase, kill, eof, toglle.

System Windows 95

System Windows 95 wyposażony został w bardzo prostą aplikację „okienkową" umożliwiającą połączenie terminalowa z innym komputerem. Program jest bardzo prosty pozwala na emulację dwu typów terminala: vt52, vtlOO (ansii).

telnet* daytime, echo, quotd, chargen;

określić typ terminala, jakim program będzie się „przedstawiał" serwerowi; do wyboru mamy: vtl0(f, VT100, ansii, ANSII, DEC-VT100;

fto właściwie wszystko.    .

Program można uruchamiać na dwa sposoby: odnajdując jego ikonę w kartotece Windows, wydaja polecenie telnet [adres \pori\\ - w linii polecenia może pojawić się adres komputera (i opcjonalnie port), z którym się łączymy.

Numery Portów

W informacjach o różnych usługach, z których można skorzystać przez telnet, czasami pojawia się informacja o "numerze portu", z którym trzeba się połączyć. Cóż to takiego? Otóż aby było możliwe równoczesne udostępnianie różnych usług sieciowych i np. dane przesyłane w ramach sesji teinetowej nie pomieszały się z fragmentami obrazka "ściąganego" z serwera WWW, każde połączenie realizowane w protokole TCP/3P oprócz adresu docelowego komputera określa tzw. numer portu na tym komputerze, z którym będziemy się łączyć. Numer portu to jakby "telefon wewnętrzny" do programu - serwera danej usługi po nawiązaniu połączenia z danym komputerem. Każda standardowa usługa sieciowa ma przypisany sobie ustalony numer porto: np. standardowym portem dla telnetu jest 23, poczty elektronicznej - 25, FTP - 21, WWW - 80, Usenet news -119, itp. Wszystkich numerów portów jest 65536, wiele z nich jest, zatem niewykorzystanych. Do któregoś z takich niewykorzystanych numerów portów można przypisać program udostępniający w sieci nasza własną, niestandardowa usługę. Prawie każdy klient telnetu pozwala na jawne podanie innego niż standardowy numeru porta, z którym ma nastąpić połączenie. W ten sposób możemy korzystać z udostępnionych na danym komputerze nietypowych usług. Można oczywiście również wykorzystać telnet db połączenia z portem zarezerwowanym dla którejś z innych usług sieciowych: np. łączą: się z partem 25 na jakimś komputerze obsługującym pocztę elektroniczna uzyskujemy dostęp do systemu transportu poczty i możemy "zabawić się" w "ręczne", bez programu pocztowego, wysyłanie poczty elektronicznej, pracowicie wpisując treść listo wraz ze wszystkimi komendami i nagłówkami wymaganymi przez protokół SMTP. Nawiązują: natomiast połączenie z portem 13 jakiegokolwiek komputera Unixowego uzyskamy informacje o aktualnym czasie systemowym na tym komputerze - port ten jest wykorzystywany do synchronizacji czasu miedzy komputerami w sieci.

Wady i zalety telnetu

Wady:    _'    _ '    ___2!t

•    Wymagana znajomość systemu Unix.

•    Problemy w konfiguracji. Jeśli dany klient Telnetu nie emuluje dobrze danego terminalu (np. ANS lub VT 100) to mogą nastąpić problemy z funkcjonowaniem klawiatury lub wyświetlaniem obrazu (np. Telnet Windows 95-98 symuluje tylko terminale monochromatyczne typy terminali i w dodatku z błędami znakowymi)

•    Możliwość "podsłuchania" logiiiu i hasła -

•    Usługa Telnet ułatwia dokonywanie włamań komputerowych poprzez utrudnianie wykrycia sprawcy przestępstwa (zalogowanie się łańcuchowo na kilka lub kilkanaście komputerów i używanie ich do włamania na adresata zaciera ślady włamywacza i uniemożliwia wykrycie)

Zalety:

•    Praca na komputerze, który znajduje się na drugim końcu świata

•    Nie trzeba mieć szybkiego łącza w domu

•    Szybka aktualizacja WWW

•    Wszechstronne zastosowanie. Dostęp do wielu usług informacyjnych np. rozmaite bazy danych - poczynając od ogromnej liczby dostępnych w Internecie katalogów bibliotecznych, poprzez bazy danych o lotach sond kosmicznych, trzęsieniach ziemi, aż po notowania giełdowe i wyniki sportowe.

•    Uniemożliwienie zawirusowania użytkownika serwera telnetu. Do komputera użytkownika niw trafiają, bowiem żadne dane, a jedynie wyniki operacji, jakich dokonuje, wyświetlane są na jego ekranie.

•    Usługa Telnet wymaga tylko połączenia TCP/IP z Manetem lub innym komputerem (siecią komputerów)

•    Powszechność. Program Telnet jest dostępny na większości systemów operacyjnych.

•    Stosunkowe bezpieczeństwo udostępniania informacji i usług. Możliwość zastrzeżenia informacji, które nie mają być udostępniane danemu użytkownikowi serwera telnetu poprzez zwykle ograniczenia systemowe (np. programy tajnych operacji bankowych zastrzeżonych dla osób z zewnątrz z ograniczonymi prawami dostępu systemu UNIX)

Zastosowanie

•    Dostęp do oprogramowania, które wymaga bardzo dużej mocy obliczeniowej.

•    Dostęp do baz danych (np. katalogi biblioteczne, rozkład jazdy pociągów).

•    Sprawdzanie poczty (np., gdy do listu jest dołączony dosyć spory załącznik, a posiadamy powolne łącze).

•    Ściągnięcie dużego pliku, gdy się posiada słabe łącze (Screen).

4