2. Rodzaj gruntu
Grunty terenów bezglebowych charakteryzują się poprzez ustalenie występowania jednostek litologicznych utworów, ich rodzaju, uziamienia oraz przydatności gruntów dla rekultywacji wg kryteriów Skawiny. W ramach tej charakterystyki wyróżnia się:
Jednostki. litologiczne utworów geologicznych rodzimych i nasypowych — określa się je makroskopowo lub na podstawie badań laboratoryjnych:
• grunty skaliste, rumoszowate, kamieniste
• grunty piaszczyste, żwirowe
• grunty pyłowe
• grunty gliniaste
• grunty ilaste
• grunty organiczne
Rodznle odpadów przeróbczych i innych - podaje się pochodzenie utworu, np. szlam poflotacyjny rud miedzi, lub rud cynku i ołowiu, popioły elektrowniane, muł z płuczek węgla oraz ich granulację np. przeważają utwory o składzie granulometrycznym o średnicach cząstek 1-0,1 mm, lub uziamienie utworu odpowiada np. glinie lekkiej, itp.
3. Charakterystyka stosunków wilgotnościowych terenów bezglebowych
Określa się ją poprzez podanie głębokości zalegania zwierciadła wody gruntowo-glebowej oraz retencyjności utworów powierzchniowych.
Ze względu na głębokość występowania zwierciadła wody gruntowo-glebowej wydziela się:
• tereny z wodą gruntowo-glebową głęboką, której zwierciadło występuje poniżej 3m
• tereny z wodą gruntowo-glebową średnio głęboką, której zwierciadło występuje na głębokości 1 — 3 m
• tereny z wodą gruntowo-glebową płytką, której zwierciadło występuje na głębokości 0,3
• tereny zatopione, z wodą na powierzchni, względnie w bardzo płytkiej strefie przypowierzchniowej (0 - 0,3 m)
Rętencyjność gruntów określa się przyjmując następujący podział:
• rctencyjność duża, wadliwa - grunty cechują się dużą pojemnością wodną, lecz z wodą trudno dostępną dla roślin oraz małą przepuszczalnością. Grunty te, ze względu na utrudnioną infiltrację, są często fizjologicznie suche, chociaż po deszczu woda może stać na powierzchni
• retencyjność duża, korzystna - grunty cechują się dużą zdolnością magazynowania wody dostępnej dla roślin, średnią przepuszczalnością