amat urz kr151

lampy. Ze względu na to, że w klasycznym układzie z dwiema diodami obciążenie filtru pośr. cz. przed progiem zadziałania ARW jest niesymetryczne, a w pobliżu progu występuje zniekształcenie obwiedni napięcia

modulowanego, wprowadza się układ detekcyjny z trzema diodami (rys. 14-56).

Zaletą diodowego układu detekcyjnego jest możliwość pracy przy dowolnie dużych amplitudach napięcia w. cz. bez wyraźnych zniekształceń.

W detekcji anodowej (rys. 14-52b) wykorzystuje się dolne zakrzywienie charakterystyki prądu anodowego l_a — f (U_4l0) dowolnej lampy elektronowej. Punkt pracy, ustawiany odpowiednio dużym ujemnym

napięciem siatki sterującej, odpowiada klasie B, wobec czego prąd spoczynkowy zostaje ograniczony prawie do zera. Przy małych sygnałach detekcja jest nieliniowa, powyżej 1 V zniekształcenia szybko maleją.

25 pF    1MStiQjSW

Rys. 14-56. Układ detekcyjny ■/. trzema diodami

W lampie detektora anodowego wzmacniane są tylko dodatnie pólokresy prostowanego napięcia. Średnia wartość prądu anodowego odpowiada przebiegowi obwiedni modulacji. Ponieważ w procesie detekcji prąd siatki w lampie nie występuje, układ przedstawia bardzo dużą oporność wejściową i to właśnie należy zaliczyć do jego zalet. Ze względu na pracę w dolnym zakrzywieniu charakterystyki wzmocnienie układu jest znacznie mniejsze niż przy detekcji siatkowej. Poza tym wadą układu jest brak możliwości uzyskania napięcia ARW. Detektor anodowy można włączać bezpośrednio do obwodu strojonego bez obawy wprowadzenia tłumienia.

W detekcji siatkowej (rys. 14-52c) wykorzystuje sic działanie diody utworzonej z siatki sterującej lampy i jej katody. Detekcja odbywa się w dolnym zakrzywieniu charakterystyki I_s = f (U_sl0) lampy. Napięcie m. cz. występujące w wyniku detekcji na oporniku siatkowym zostaje wzmocnione przez lampę w układzie napięciowego wzmacniacza oporowego lub transformatorowego. W obwodzie anodowym lampy pojawia się napięcie m. cz. o większej amplitudzie. Ten rodzaj detekcji znajduje powszechne zastosowanie w prostych odbiornikach o bezpośrednim wzmocnieniu, w których najczęściej stosuje się dodatnie sprzężenie zwrotne w celu odtłumienia obwodu strojonego. Detekcja siatkowa wykazuje największą czułość dla słabych sygnałów. Przy wzroście poziomu sygnału punkt pracy lampy przesuwa się w kierunku większych ujemnych napięć siatki i powstaje detekcja anodowa. Następuje zmniejszenie czułości i powstają zniekształcenia. Układ zapewnia czułość detekcji prawie 10-krotnie większą od czułości detekcji anodowej. Ze względu na prąd siatki, oporność wejściowa detektora siatkowego jest najmniejsza ze wszystkich rodzajów detekcji.

Układ detektora katodowego przedstawiony jest na rys. 14-52d. Detekcja katodowa zapewnia wszystkie zalety detekcji diodowej przy tak dużej oporności wejściowej jak w detektorze anodowym. Detektor katodowy można włączać bezpośrednio do obwodu strojonego o dużym współczynniku dobroci Q bez szkodliwego wpływu na selektywność.

299