amat urz kr170

gazowane czułe są na prąd szczytowy i w innym układzie mogą ulec zniszczeniu. Dławik na wejściu filtru przedłuża znacznie czas trwania prądu ładującego i spłaszcza czoło jego impulsu. Indukcyjność dobiera sit; tak. aby prąd przepływał przynajmniej przez czas jednego półokresu (rys. 15-9).

|_					m UJ
		Lrh Cr-CZ
E

Rys. 15-9. Filtr z wejściem dławikowym: a) jednoczłonowy; b) dwuczłonowy

Iloczyn prawidłowo dobranych elementów filtru o wejściu indukcyjnym powinien spełniać zależność

K_f -f 1

(O,²

JO⁶

L><J IHjCj fi —

w której:

K/ — wymagany współczynnik filtracji członu, co, — pulsacja tętnień (2 n /,).

W przypadku gdy wymagana jest większa filtracja, stosuje się dodatkowe człony filtrujące, a wtedy wzór przybiera postać:

10°

n Lj C —

n\'K, + 1

(Ot² przy czym:

n — ilość ogniw filtrujących.

Najmniejszą i największą dopuszczalną wartość indukcyjności dławika w omawianym układzie filtrującym można obliczyć według wzorów empirycznych:

_T    ^OminfCj . t    R(ymax (Ol

■k r/min (HJ = —5QQ-> ^L/dmax IH1~ jqqq

przy czym:

Ro min — najmniejsza oporność obciążenia (prąd maksymalny),

Romax — największa oporność obciążenia (prąd minimalny).

W obu przypadkach należy uwzględnić wartość opornika blokującego kondensatory filtru (bleeder resistor). Największa wartość tego opornika R, rxo] r~ kfpi • Taka wartość opornika zapewnia konieczne minimalne '• obciązeme wstępne prostownika z indukcyjnym wejściem filtru. Ostateczną wartość indukcyjności dławika ustala się pomiędzy obliczonymi wartościami granicznymi. Teraz już nietrudno jest z obliczonego poprzednio iloczynu LC określić właściwą wartość pojemności członu filtrującego.

W końcu wyznacza się jeszcze wartość zmiennego napięcia we wtórnym uzwojeniu transformatora dla wejścia indukcyjnego (prostowanie dwupołówkowe):

_r, b^To 4- Io (r_L + r_f) + Urf -    0,9

przy czym:

Uo — napięcie stałe zasilacza, w V;

Ic — prąd stały użyteczny zasilacza, w A,

*l — oporność czynna dławika, w Q;

r, — oporność czynna uzwojenia wtórnego transformatora, w Q; ^ j — spadek napięcia na lampie prostowniczej, w V.

Zdolność wygładzającą członu filtrującego z wejściem indukcyjnym można określić także z rys. 15-10.

15.8. Stabilizacja napięcia

Szereg obwodów zasilających urządzenia nadawcze i odbiorcze, a wśród nich przede wszystkim obwody zasilania generatorów, wymagają zachowania stałej wartości napięcia anodowego i siatek osłonnych pomimo wahań napięcia sieci oraz zmian obciążenia w układzie. Do tego celu stosuje sic układy bądź neonowo-jonowej stabilizacji napięcia, bądź stabilizacji elektronowej.

Układy stabilizacji jonowej są bardzo proste. Podstawowy układ stabilizacyjny z pojedynczą lampą neonową przedstawiony jest na rys. 15-11. Dopuszczalny prąd przepływający przez neonówkę stabiliza-

Rvs. 15-11. Podstawowy układ stabilizacyjny z lampą neonową

k

-o

r hmin^h ‘s ₂

urth Jrjh

mr.z cyjną jest proporcjonalny do powierzchni elektrod. Lampa ta włączona jest do źródła zasilającego o napięciu wyższym od napięcia stabilizowanego poprzez opornik R„; ogranicza on prąd stabilizatora do maksymalnej dopuszczalnej wartości. Napięcie źródła zasilającego powinno być zawsze większe od napięcia stabilizowanego przynajmniej o 50%, tak aby

Ui = 1,5 U₂

Przy pracy układu bez obciążenia przez neonówkę przepływa prąd największy, w miarę zaś wzrostu obciążenia wartość tego prądu maleje,

22 — Ama!. urządzenia krótkofalowe

337

_