amat urz kr159

-r- 7.1 MHz, 14 -r- 14,35 MHz, 21    21,45 MHz i 28 -r- 29,7 MHz. W stopniu

wejściowym pracuje lampa 6 AC7 (LI) w układzie normalnego wzmacniacza w. cz. W obwodzie katodowym przewidziana jest wstępna regulacja wzmocnienia potencjometrem P₃. Antena sprzężona jest z obwodem siatkowym transformatorowo. Wypadkowa pojemność obwodu siatkowego składa się z kondensatora o stałej pojemności Ci (ceramiczny)-dobranego dła każdego zakresu, kondensatora zmiennego z izolacją powietrzną C₂ (strojonego osobną gałką), oraz jednej części zespołu kondensatorów zmiennych C₃, głównego organu strojeniowego odbiornika. W ten sposób zakresy są dobrze rozciągnięte na skali odbiornika, a obwód wejściowy można bardzo dokładnie dostroić do odbieranej częstotliwości kondensatorem C₂ — stosując dowolny typ anteny odbiorczej.

Wzmacniacz w. cz. sprzężony jest transformatorowo z mieszaczem pierwszej przemiany (lampa I/2-GAC7). Zastosowano przemianę sumującą w obwodzie katodowym. Uzyskano dużą czułość przemiany, małe szumy i niewielkie wzajemne oddziaływanie obwodów strojonych mie-szacza i heterodyny.

W generatorze heterodyny zastosowana jest lampa 6 J 5 pracująca w układzie Meissnera z transformatorowym sprzężeniem zwrotnym i zasilana stabilizowanym napięciem anodowym 105 V. Dodatkowe kondensatory dostrojcze C₇ i C₈ o pojemności 8 -4- 50 pF w obwodach strojonych mieszacza i heterodyny ułatwiają ostateczne zestrojenie odbiornika. Sygnał o pierwszej pośredniej częstotliwości (1700 kHz) doprowadzony jest za pośrednictwem transformatora w. cz. Tr 1 do obwodu siatkowego drugiej przemiany z lampą ECH 21. Zc względu na duży poziom użytecznego sygnału w tym miejscu odbiornika, szumy własne wielosiatkowej lampy przemiany nie odgrywają praktycznie żadnej roli.

Heterodyna stopnia drugiej przemiany stabilizowana jest kwarcem 1600 kHz, co zapewnia dużą stabilność częstotliwościową tego stopnia. W wyniku mieszania powstaje druga częstotliwość pośrednia równa 100 kllz. Wzmocnienie mieszacza (części heksodowej) reguluje się potencjometrem Pi. W ten sposób ogranicza się wzmocnienie przy odbiorze silnych sygnałów, które mogą przesterować lampę mieszacza. W obwód anodowy mieszacza drugiej przemiany włączony jest trzyobwodowy filtr drugiej częstotliwości pośredniej (100 kHz), a z nim sprzężony detektor anodowy, to jest jedna trioda lampy L5 (1/2 ECC 82). Dodatnie sprzężenie zwrotne regulowane dodatkową cewką L_r odtłumia obwód siatkowy detektora. Punkt pracv detektora anodowego ustala sic opornikiem katodowym 22 kSi.

Ujemne napięcie na siatce detektora wynosi — 16,5 V. W stopniu BFO pracuje druga trioda lampy L5. Generator BFO pracuje w układzie ECO, z dzielnikiem indukcyjnym. Sprzężenie BFO z detektorem odbywa się przez pojemność wewnętrzną lampy. BFO zasilane jest napięciem stabilizowanym i włączane za‘pomocą wyłącznika W_x. Jako wzmacniacz m. cz. pracuje druga lampa ECC 82. Stopień wyjściowy pracuje w układzie wzmacniacza dławikowego. Indukeyjność dławika wynosi około 10 H. Słuchawki włączone są poprzez kondensator 0,1 nF.

Zasilacz w układzie konwencjonalnym (rys. 14-84) dostarcza prądu 25 mA przy niestabilizowanym napięciu 250 V oraz prądu 27 mA przy stabilizowanym (przez lampę SG 3 S) napięciu 105 V. Przez lampę regulacyjną przepływa prąd około 12 mA. Zastosowano tu dwudławikowy filtr wygładzający. Napięcie zmienne na anodach lampy prostowniczej typu EZ 80 wynosi 2 X 325 V.

Transformator sieciowy zawiera dwa uzwojenia żarzeniowe 6,3 V. Lampę detektora anodowego zasila się z osobnego uzwojenia symetryzo-wanego potencjometrem 100 Łł (zmniejszenie przydźwięku we wstępnym

[CC81 ECH21 6AC7 £35 6AC?

stopniu m. cz.). Prąd pobierany\przez poszczególne uzwojenia żarzeniowe wynosi więc 2,4 A i 0,3 A.

Konstrukcja odbiornika

Odbiornik zmontowano na płycie aluminiowej o grubości 2 mm w wykonaniu panelowym. Rys. 14-85 przedstawia jej kształt i wymiary oraz rozmieszczenie podzespołów odbiornika. Dla stopnia w. cz. i pierwszej przemiany wykonano osobną podstawę podzieloną na trzy części z umieszczonymi na nich kolejno: wzmacniaczem w. cz., mieszaczem, oraz heterodyną. Do przegródek dzielących umocowano płytki przełącznika zakresów (typ AGA 2X4 styki).

Cewki obwodów w. cz.. nawinięte są na korpusach bakelitowych

0    średnicy 15 mm z rdzeniami proszkowanymi i pokryte klejem (styro-fleks- rozpuszczony w „tri”). Wraz z kondensatorami dostrojezymi są one umocowane do dodatkowych płytek gumoidowych. Dane cewek podane są w tablicy 14-6. Na płycie czołowej umieszczone są kolejno pokrętła: kondensatora zmiennego C₂, przełącznika zakresów, agregatu kondensatorów, potencjometrów P, i P₂ (P₂ jest ustawiony na stałe) oraz wyłączniki i gniazda słuchawkowe. Na osi agregatu kondensatorów strojeniowych (typu UKF, 3 X 17 pF) umocowane jest koło napędowe 0 65 mm

1    wskazówka skali.

Transformator Tr 1 — nieckranowany — wykonany jest z dwóch średniofalowych cewek siatkowych obwodu wejściowego odbiornika „Pionier", z których odwinięto 10-i-12 zwojów. Dobroć cewki wynosi około 120. Transformatory Tr2 i Tr 3 wraz z obwodem BFO zawierają cztery cewki o indukcyjności 25 mH oraz jedną cewkę reakcyjną o induk-cyjności 5-^7 mH. Cewki nawinięte są krzyżowo przewodem o średnicy 0,1 mm w emalii i jedwabiu oraz strojone rdzeniem o średnicy 8 mm.