14 MHz od 8 zwoju, a dla pasma 7 MHz od 15 zwoju. Filtr zapewnia dopasowanie anten zasilanych niesymetrycznie w zakresie oporności wejściowych 30 do 5000 H. Częstotliwości harmoniczne zostają osłabione w granicach 15H-30 dB. Najsłabsze tłumienie przejawia filtr w paśmie 14 MHz, ponieważ na tej częstotliwości PA pracuje jako podwajacz. Moc wyjściowa nie przekracza wtedy 15 W.
Nadajnik może być modulowany w obwodzie anodowym po włączeniu modulatora w ten obwód od strony zasilacza. Oporność dopasowania modulatora wynosi 3500 O.
Przy strojeniu nadajnika odłącza się napięcie siatki ekranowej PA, a następnie po dostrojeniu VFO do częstotliwości stacji odbiorczej dostraja się obwód anodowy powielacza na maksymalny prąd siatkowy lampy PA. Po włączeniu napięcia ekranu PA przystępuje się do strojenia filtru a do wartości maksymalnej mocy doprowadzonej do anteny. Ten sposób strojenia nie wprowadza zakłóceń zewnętrznych i nie blokuje wejściowych obwodów odbiornika silnym sygnałem uniemożliwiającym precyzyjne dobranie częstotliwości pracy.
Zasilacz zmontowany na oddzielnej podstawie umieszczony jest zdała od podstawy nadajnika, a to w celu zmniejszenia szkodliwej modulacji częstotliwością prądu w sieci. Poszczególne stopnie nadajnika oddzielone są ekranami z blachy aluminiowej. Zastosowane są toż przegrody w poprzek każdej podstawki lampowej, oddzielające obwód siatkowy od anodowego. Ekrany poszczególnych stopni służą jako punkty uziemień w obrębie stopnia. Do każdego takiego punktu dołączone są wszelkie uziemiające doprowadzenia elementów układu. W celu zmniejszenia strat przewody doprowadzające napięcie w.cz. umieszczone są w odległości około 10 mm od powierzchni metalowych. Cała obudowa nadajnika powinna być uziemiona.
Wstępne strojenie nadajnika przy uruchamianiu go rozpoczyna się od stopnia generatora sterującego. Przez zmianę pojemności kondensatora C, — przy całkowicie wykręconym kondensatorze C3 — ustala się częstotliwość VFO na 3810 kHz, wykorzystując do tego celu wyskalo-wany odbiornik lub falomierz. Następnie kondensatorem stroikowym C2 dostraja się układ VFO do częstotliwości 3490 kHz, przy czym kondensator zmienny C3 powinien być ustawiony na największą pojemność. Po włączeniu lamp stopnia pośredniego i końcowego ustawia się VFO na częstotliwość 3550 kHz, włączając anodowy obwód powielacza na pasmo 3,5 MHz. Kondensator strojeniowy C20 obwodu anodowego stopnia pośredniego ustawia się w l/z pojemności i za pomocą kondensatora Cm dobiera się maksimum prądu siatkowego lampy PA, po czym stroi się filtr pasmowy w obwodzie anodowym VFO. Obwód siatkowy filtru należy stłumić opornikiem 5 kQ, a następnie dostroić obwód anodowy obserwując największe wskazanie miliamperomierza prądu siatki PA. Tę samą manipulację wykonuje się w odniesieniu do częstotliwości 3700 kHz, obciążając obwód anodowy i strojąc rdzeniem obwód siatkowy filtru pasmowego. Wierzchołki krzywej rezonansowej filtru pasmowego leżą właśnie w pobliżu tych dwóch częstotliwości strojeniowych (sprzężenie ponadkrytyczne). Podobnie dostraja się obwód rezonansowy L3 Cm dla pasma 7 MHz, ustawiając częstotliwość VFO na 3550 kHz.
Stopień końcowego wzmacniacza mocy w.cz. pracuje w prawidłowym punkcie, gdy prąd siatki osiąga wartość 4 mA. Ten punkt pracy uzyskuje się przez odpowiednią zmianę ujemnego napięcia siatki sterującej za pomocą opornika K7. Niewielki prąd anodowy lampy PA w żadnym razie nic powinien się zmieniać przy zmianach pojemności kondensatora C28, w przeciwnym bowiem razie wystąpią szkodliwe oscylacje we wzmacniaczu. Po ustawieniu kondensatora C29 w połowie pojemności manipulujemy kondensatorem C28 tak, aby uzyskać minimum prądu anodowego. Po włączeniu anteny, przez kolejną zmianę pojemności kondensatorów C28 i C20 osiąga się największą wartość prądu antenowego, którą wskaże amperomierz z termoelementem.