• * • - •
Połączenia zwierające (ryc. 3.8) zapewniają mechaniczną wytrzymałość grupom komórek. Komórki te mogą tworzyć funkcjonalną całość przez wytwarzanie połączeń cy to szkieletów (zob. sl9) sąsiadujących komórek oraz połączeń pomiędzy nimi a błoną podstawną.
W zależności od rodzaju filamentów współuczestniczących w wytwarzaniu tych połączeń wyróżnia się dwa podstawowe typy: obwódkę zwierającą i przyczep ogniskowy, łączące się z siecią filamentów aktynowych, oraz desmosom i hemidesmosom, łączące się z siecią filamentów pośrednich.
Obwódka zwierająca zespala sieć filamentów aktynowych pomiędzy sąsiadującymi komórkami (ryc. 3.9).
Przyczep ogniskowy łączy sieć filamentów aktynowych/komorki ze składnikami błony podstawnej (ryc. 3.10).
*£/* T * '•+ : • **
Desmosomy wiążą sieć filamentów pośrednich sąsiadujących komórek (lyc. 3.11).
• • • s
Hemidesmosomy (półdesmosomy) łączą sieć filamentów pośrednich z błoną podstawną (ryc. 3.12).
Obwódka zwierająca leży zwykle bliżej szczytowej części
v ^ ki
nabłonkowych komórek walcowatych lub sześciennych, łącząc podbłonowe wiązki filamentów aktynowych w postać pierścienia. Najliczniej występują w komórkach wyścielających jelito cienkie, gdzie tworzą widoczne w mikroskopie świetlnym pasmo kwasochłonne (zob. ryc. 3.13).
W komórkach transportujących cząsteczki wbrew gradientowi stężeń istnieją połączenia zamykające, które zapobiegają wstecznej dyfuzji transportowanej substancji.
Ponadto korzystne jest skupienie wyspecjalizowanych składników błony komórkowej w określonych obszarach komórki, np. białka transportującego w błonie komórkowej szczytowej strefy komórki.
Połączenia zamykające uniemożliwiają przemieszczanie się wyspecjalizowanych białek w obrębie błony, co warunkuje istnienie określonych stref błonowych.
Schemat przedstawiający ogólną budowę połączenia zwierającego.
Filamenty cytoszkieletu sąsiadujących komórek połączone są za pośrednictwem wewnątrzkomórkowych białek łączących, które wiążą filamenty z białkami łączącymi w błonie komórkowej. Te zaś mogą się wiązać z podobnymi białkami przyległych komórek. Interakcje międzykomórkowe mogą być modyfikowane przez zewnątrzkomórko-we białka lub jony, takie jak Ca2+. Poszczególnym typom tych połączeń odpowiadają specyficzne białka łączące, występujące wewnątrz cytoplazmy i w błonach komórkowych.
90
%