ANSI C 6

3 STEROWANIE --------•

Przecinki oddzielające argumenty funkcji, zmienne w deklaracjach ilp. nie są operatoJ rami i nie gwarantuję obliczeń od lewej strony do prawej.    ;

Przecinek jako operator powinien być używany oszczędnie. Najbardziej właściwymi zastosowaniem są konstrukcje, w których elementy są ściśle ze sobą powiązane, jak w naszej pętli for w funkcji reverse, a także makra, w których wielokrokowe oblicze-¹ nie musi być pojedynczym wyrażeniem. Wyrażenie przecinkowe byłoby również od-powiędnie do odwracania tekstu w funkcji reverse, gdyż zamianę znaków można potraktować jak pojedynczą operację:    I

for (i = 0, j = strlen(s)-1; i < j; i++, j—)    I

c = s[i], s[i] = s[j], s[j] = c;

Ćwiczenie 3.3. Napisz funkcję expand(s1 ,s2), która przepisując tekst z argumentu s1 do s2, rozwija skrócone zapisy typu a-z do równoważnych im pełnych ciągów abc...xyz. Uwzględnij wielkie i małe litery alfabetu oraz cyfry. Bądź również przygotowany na obsłużenie zapisów w rodzaju a-b-c oraz a-zO-9. a także -a-z. Przyjmij, że początkowe i końcowe znaki są traktowane literalnie.

Pętla do-while

Jak już pisaliśmy w rozdz. 1, warunek zatrzymania w pętlach while i for jest spraw dzany na początku pętli. W trzeciej pętli języka C, do-while, jest przeciwnie: warunek zatrzymania sprawdza się na końcu, po każdym obrocie pętli. Pętlę tę zatem zawsze wykonuje się co najmniej raz.    ^r*

Składnia pętli do jest następująca: do

instrukcja    \ I

while (wyrażenie)]

Najpierw wykonuje się instrukcję, a następnie oblicza wyrażenie. Jeżeli jest prawd* we, to ponownie wykonuje się instrukcję i tak dalej. Pętla zostanie zatrzymań* wtedy, kiedy wyrażenie stanie się fałszywe. Z wyjątkiem interpretacji warunku pę^t; do-while jest równoważna instrukcji repeat-until w Pascalu.

Doświadczenie mówi, że pętla do-while jest stosowana o wiele rzadziej niż wh'¹’ i for. Niemniej jednak czasami bywa wartościowa, jak w następującej funkcji ^ która zamienia liczbę na ciąg znaków (przeciwnie do funkcji atoi). Zadanie jest od^ binę bardziej skomplikowane, niż się wydaje na pierwszy rzut oka, ponieważ lat"

3.6 PĘTLA DO-WHILE ____I powered by

I Mi si ol

metody generowania cyfr tworzą liczbę w odwrotnej kolejności. My w    rttjj.ł}^mi*

todę generowania ciągu cyfr od końca, a następnie odwrócenia go.

/* itoa: zamień liczbę n na znaki w tablicy s */ void itoa(int n, char s[J)

{

int i, sign;

if ((sign = n) < 0) /* zanotuj znak liczby */ n = -n;    /* n będzie dodatnie */

i = 0;

do {    /* generuj cyfry w odwrotnym porządku */

sfi-H-j = n % 10 + ’0’; /* weź następną cyfrę */

} while ((n /= 10) > 0);    /* usuń ją */

if (sign < 0) s[h-f] = s|i] = ’\0’;

reverse(s); /* odwróć kolejność cyfr */

Pętla do-while jest tu konieczna, a przynajmniej wygodna, ponieważ co najmniej jeden znak należy wstawić do tablicy s nawet wtedy, kiedy wartością n jest zero. Użyliśmy także nawiasów klamrowych otaczających jedyną instrukcję tworzącą treść pętli do-while. Choć są niepotrzebne, to nieuważny czytelnik na pewno nie pomyli części while z poczQtkiem pętli while.

Ćwiczenie 3.4. W notacji uzupełnieniowej do 2 nasza wersja funkcji itoa nie obsłuży największej liczby ujemnej, gdy wartość n jest równa -(2^rozmuir-^5łtJHa~^l). Wyjaśnij, dlaczego. Zmień tę funkcję tak, aby wypisywała poprawną wartość liczby niezależnie od maszyny, na której będzie uruchamiana.

Ćwiczenie 3.5. Napisz funkcję itob(n,s,b) zamieniającą wartość całkowitą n na znakową reprezentację liczby w systemie o podstawie b i zapisującą wynik w s.

W szczególności itob(n,s,16) przekształca n na postać szesnastkową, którą umieszcza w s.

Ćwiczenie 3.6. Napisz inną wersję funkcji itoa tak, aby akceptowała nie dwa, a trzy argumenty. Niech trzeci argument określa minimalny rozmiar pola; jeśli przekształcona liczba będzie za krótka, to należy ją uzupełnić z lewej strony znakami odstępu.

95