ar9

Opór dróg oddechowych: podczas pomiaru badany oddycha poprzez pneu-motachograf do plastikowego worka wypełnionego gazem o stałych parametrach (objętość, temperatura, wilgotność). Opór dróg oddechowych oznacza się miarą ciśnienia, przy którym określona objętość powietrza w określonym czasie przepłynęła przez oskrzela. Podczas oddychania powietrze w kabinie pietyzmografti ulega sprężaniu, a stopień kompresji jest mierzony przez czujniki (Pbox). Pneumotachograf zainstalowany w pobliżu ust badanego uśrednia objętość wydychanego powietrza w jednostce czasu (V). Jednocześnie rejestrowane jest, przy użyciu specjalnych mecliaiuzmów zamykających -przerywaczy, ciśnienie panujące w jamie ustnej, które odpowiada ciśnieniu pęcherzykowemu. Oznaczając stosunek zmian ciśnień w kabinie oraz zmian przepływu, wykreśla się w układzie współrzędnych prostokątnych, krzywą o kształcie typowej pętli. Osi x przyporządkowane są wartości zmian ciśnienia w kabinie (APbox), a osi y zmiany przepływu (AV). Oś pętli nachylona jest bliżej osi X.

W przypadku zmian obturacyjnych w drogach oddechowych pętla jest bardziej plaska i bardziej nachylona w stosunku do osi x. Otwarta pętla na wykresie oznacza, że istnieje różnica ciśnień między początkową fazą wdechu i wydechu, a zjawisko to jest charakterystyczne dla rozedmy phic. Szerokość otwarcia pętli jest miarą tzw. "pułapki powietrznej" (ang. trapped air).