ar6

Pomiar ciśnienia w krążeniu płucnym

Przez żyłę w zgięciu łokciowym (lub w razie potrzeby w pachwinie) wprowadza się poprzez prawą komorę serca do tętnicy płucnej miękki cewiuk zakończony nadmuchiwanym balonikiem. Obserwowane na monitorze krzywe ciśnieniowe wskazują na tyle dokładnie położenie cewnika, iż możliwe jest jego przesuwanie bez kontroli radiologicznej.

Ciśnienie w tętnicy płucnej nie powinno przekraczać w spoczynku 20 mniHg. Pod wpływem obciążenia wysiłkiem fizycznym (1 W/kg wagi ciała) winno utrzymywać się poniżej 30 nunł-Ig. Niewielkie zaburzenia ciśnieniowe związane są z podwyższeniem wymienionych wartości o 10-15 nunHg; o umiarkowanym nadciśnieniu mówi się przy wzroście o 20 mniHg. Wyższe wartości ciśnienia świadczą o skrajnie ciężkich zmianach w krążeniu płucnym. Patologiczne wartości ciśnienia płucnego, łącznie z hypoksemia, występują zwykle w przypadku schorzeń dróg oddechowych i śródmiąższu płucnego. W wieku podeszłym ciśnienie w krążeniu phicnym wzrasta fizjologicznie o ok. 5-10 mmHg.