a tyr1

Całkowite tlfflty mocy wyd/ielującej »ię w u«iw;-- . określonych / /alc/moci |IH), (,U)| i |.VIS), mi pmlslnwowii wielkością »lu%< | pr/eprowiul/cnin ohhc/rA cieplnych i doboru warunków chłodzenia, Dokonuje ilę i_tg₍₁ zgodnie *ogólnymi nudami podanymi w p. 3.7.

mm

3.4. Tyrystor

Trrysior jot przyrządem półprzewodnikowym znajdującym szerokie zastosowanie w przduzuhnłbdi o sterowaniu fazowym, takich jak sterowniki napięcia przemień, nego. prostowniki sterowane bądź falowniki o komutacji napięciem odbiornika. Mimo utraty swojego znaczenia na rzecz układów o sterowaniu przez modulację szerokości impulsów, z uw agi na małe osiągane częstotliwości przełączeń (praktycznie do I kHz), tyrystory wciąż są niezastąpione w układach wielkiej mocy. Cechuje je wytrzymałość napięciowa do 10000 V, a jednocześnie mogą przewodzić prąd o wartości średniej sięgającej kilku kiloamperów. Są nadal stosowane w sterowanych prostownikach do napędów przekształtnikowych wielkiej mocy, w sprzęgach i liniach przesyłowych sied elektroenergetycznych z obwodami prądu stałego, a także w falownikach rezonansowych wielkiej mocy do grzania indukcyjnego. Budowa, sposób działania oraz zasady stosowania tyrystora jako podstawowego elementu układów przekształtnikowych jest opisana w licznych pozycjach literatury [3,5], dlatego w tym podrozdziale są zamieszczone tylko skrótowe informacje z tego zakresu.

3.4.1. Budowa i podstawowe właściwości struktury złączowej tyrystora

Przekrój poprzeczny warstwowej struktury tyrystora (rys. 3.33) wskazuje na obecność 4 warstw tworzących trzy złączą: katodowe, anodowe i środkowe. Dwa z tych złączy, anodowe i środkowe, cechuje wysoka wytrzymałość napięciowa przy polaryzacji wstecznej każdego z nich, natomiast złącze katodowe, zwane też :lqc:m bramkowm, z uwagi na zwiększone domieszkowanie takiej cechy nie wykazuje. W odniesieniu do