nomenklatur. Jeżeli takie klucze nic są publikowane, to badacz może sam je skonstruować. Jedyną wadą nomenklatur stosowanych w handlu międzynarodowym jest to, że mogą się okazać za mało szczegółowe, np. w sytuacji gdyby badacza interesowały jedynie holowniki ratownicze lub inne konkretne produkty nie uwzględnione w żadnej z tych nomenklatur. W takich przypadkach należy szukać bardziej szczegółowych źródeł w prasie fachowej lub statystykach branżowych.
Metody pośrednich pomiarów sondażowych
Pokazane w tablicy 2.2 (s. 51) pomiary pierwotne podzielono na pomiary sondażowe i eksperymentalne. W literaturze i praktyce polskiej przybliżonymi odpowiednikami terminu „pomiar sondażowy” są zwroty: badania surveyowe, badania ankietowe, wywiady kwestionariuszowe. W języku angielskim używa się terminu survey research.
Charakterystyka pomiarów sondażowych
Pomiary sondażowe dzieli się na pośrednie i bezpośrednie. Do tych pierwszych zalicza się wszystkie odmiany pomiarów ankietowych, wywiad telefoniczny, metodę delficką i wywiad internetowy, a do drugich m.in. wywiady bezpośrednie, obserwacje, rejestrację'.
Wyraz „ankieta” pochodzi od francuskiego słowa erujuete, oznaczającego zebranie świadectw w celu wyjaśnienia wątpliwości. W tym znaczeniu „ankieta” może oznaczać wszelkie badania. Nie można jej jednak mylić z kwestionariuszem, co się zdarza dosyć często w mowie potocznej. Ankieta jest metodą pomiaru, a kwestionariusz ankietowy — instrumentem tego pomiaru.
Przez ankietę rozumie się pomiar pośredni polegający na udzielaniu pisemnych odpowiedzi przez respondentów. Wywiad natomiast jest pomiarem bezpośrednim, w mowie potocznej polegającym na udzielaniu ustnych odpowiedzi przez respondenta. Wyjątek stanowi wywiad telefoniczny, który jest pomiarem pośrednim. Osoby przeprowadzające pomiary ankietowe nazywa się ankieterami.
5 Bezpośrednie formy pomiaru sondażowego będ;\ omówione w dalszej części rozdziału.
170