zajmujących się badaniami marketingowymi. Prognozy stanowią także podstawę planowania i kontroli w przedsiębiorstwie. W wielu krajach poszukuje się specjalistów w zakresie prognozowania i modelowania, czego dowodem może być przykład 5.1.
Każda opracowana prognoza, aby była użyteczna, musi odpowiadać założonemu poziomowi dokładności oraz założonemu okresowi. Im krótszy jest ten okres, tym dokładniejsza prognoza. Ze względu na horyzont czasowy prognozy dzieli się na trzy grupy:
1) prognozy krótkoterminowe, obejmujące okres od 3 do 6 miesięcy;
2) prognozy średnioterminowe, obejmujące okres do 2-3 lat;
3) prognozy długoterminowe, obejmujące okresy dłuższe niż 3 lata.
Wszystkie metody służące prognozowaniu można ująć w trzy grupy: metody jakościowe, metody ekstrapolacyjne oraz metody przyczynowo-skutkowe. Opiszemy skrótowo najpopularniejsze metody. Dokładna klasyfikacja metod prognozowania została przedstawiona na rysunku 5.12.
Gmpa metod jakościowych różni się od pozostałych tym, że opiera się na indywidualnych opiniach, doświadczeniach i wiedzy. Do metod jakościowych zalicza się m.in. metodę opinii ekspertów, metodę analogii historycznej, metodę scenariusza oraz metodę delficką.
Metoda opinii EKSPERTÓW. Metoda ta polega na uzgadnianiu w drodze dyskusji przewidywań specjalistów w badanym zakresie. W skład grupy specjalistów wchodzi szeroka ich reprezentacja ze wszystkich dziedzin działalności przedsiębiorstwa, czyli marketingu, produkcji, handlu oraz finansów. Opinie ekspertów bardzo często się zmieniają w wyniku otrzymania dodatkowych danych ukazujących badany problem z różnych punktów widzenia, np. są to dane o rozwoju określonego zjawiska, dane uzyskane od konsumentów bądź konkurentów. Organizatorzy badania zapewniają niezależność ekspertyz indywidualnych, formułują opinie ilościowo oraz przedstawiają do dyskusji argumentacje ekspertów uzasadniające ich poglądy.
Metoda opinii ekspertów jest obecnie jedną z najczęściej stosowanych metod prognozowania w krajach wysoko rozwiniętych, zwłaszcza w zakresie wyrobów konsumpcyjnych i usług. Również w Polsce metoda ta jest dość często stosowana m.in. w dziedzinie gospodarki żywnościowej. Przykład 5.2 potwierdza tę opinię.
304