badanie3

ruchomy suwak M z przymocowaną na nim sondą wpuszczoną w szczelinę. Do sondy dołącza się urządzenie wskaźnikowe napięcia albo mocy, które w najprostszym przypadku składa się z detektora krystalicznego i mikroamperomierza. Na rysunku 12-9 przedstawione są podstawowe detale konstrukcyjne — głowica strojeniowa oraz suwak.

Rys. 12-9. Elementy konstrukcyjne koncentrycznej linii pomiarowej

a — przekrój linii, pokazanej na rys. 12 8 a. b — fragment głowicy strojeniowej (rys. 12.8 a)

Wadą tej metody jest konieczność zastosowania bardzo czułego wskaźnika i starannego wykonania linii pod względem mechanicznym, gdyż w przeciwnym wypadku możliwe są duże uchyby przy pomiarach. Przy stosowaniu tej metody do pomiarów oporności wejściowych lamp elektronowych napotyka się dodatkowe trudności.

Trudność podstawowa polega na tym, że lampa elektronowa jest elementem nieliniowym i jej zespolona oporność wejściowa może zależeć od amplitudy doprowadzonych napięć. Dlatego też konieczne jest utrzymanie stałych napięć podczas procesu pomiaru. Zazwyczaj jednak w liniach pomiarowych, stosowanych w radiotechnice, napięcie na oporności mierzonej nie jest sprawdzane i może zmieniać się przy przemieszczaniu wskaźnika wzdłuż linii oraz przy zmianie oporności pomiarowej.

Aby zapobiec wykazanym wadom, został zaproponowany inny rodzaj linii pomiarowej [5]. Schemat takiej linii pokazany jest na rys. 12-10a, a na rys. 12-10b podany jest jej przekrój poprzeczny.

W tym wypadku w charakterze wskaźnika jest zastosowany detektor krystaliczny z galwanometrem typu cp.

Styk między wskaźnikiem a wewnętrznym przewodem linii pomiarowej osiąga się za pomocą sworznia zakończonego sprężynującą szczotką. Pomiaru za pomocą takiej koncentrycznej linii dokonuje się w następujący sposób.

Linię koncentryczną łączy się z generatorem b. w. cz. (G). Połączenie jest zmienne w tym celu, żeby podczas pomiaru można

173