1194638627

36

otrzymali na dworze ojca wszystko to, do czego królewicz się wobec nich zobowiązał. Gdyby bowiem śpiewacy nic zostali w Dreźnie właściwie przyjęci, to należałoby się liczyć z możliwością ich rezygnacji ze służby, co oczywiście nie przyniosłoby zaszczytu ani królowi, ani królewiczowi (!). Przestrzegał też Fryderyk August przed możliwością szykanowania włoskich artystów przez kapelmistrza Schmidta²³. Istotnie, w niecały miesiąc później powstał jakiś drobny zatarg między nowym maestro di cappella Hcini-chenem a wszechwładnym dotąd w swych kompetencjach Schmidtem. Natychmiast dowiedział się o wszystkim królewicz i interweniował u Watzdorffa. Baron zapewnił gorąco, że Heinichenowi oddana zostanie wszelka sprawiedliwość, że drezdeńscy muzycy otrzymali zakaz sprawiania jakichkolwiek przykrości artystom włoskiej opery i że uczynione zostanie wszystko, by protegowani przez królewicza Włosi traktowani byli w Dreźnie z największą uwagą i delikatnością²⁴.

Ostateczny skład zespołu opery włoskiej zaangażowanego na polsko-saskim dworze Augusta II od 1 września 1717 do 30 sierpnia 1718 przedstawiał się następująco: kapelmistrz - Antonio Lotti; śpiewaczki - Santa Stclla-Lotti (I sopran), Marghcrita Za ni (II sopran), Lucia Bovarini-Gaggi (kontralt); śpiewacy - Scnesino (I sopran), Matteo Bersclli (II sopran), Francesco Guicciardi (tenor), Gaetano Bcrcnstadt (alt); śpiewacy intermezzi -Livia Costantni (sopran), Lucrezio Borsari (bas); poeta -abbatc Antonio Maria Lucchini; kompozytor i skrzypek - Francesco Maria Veracini; kontrabasiści -Girolamo Personelli i Angelo Gaggi (mąż Bovarini, sprytnie przemycony do zespołu przez Fryderyka Augusta ponad wcześniejsze ustalenia); suflerzy - Antonio Maria Penizzi oraz niejaki Felicetti, którego na początku r. 1718 zastąpił Giovanni Antonio Bon²⁵.

Hasła encyklopedyczne poświęcone Lottiemu informują, że do Drezna zabrał on ze sobą członków weneckiej kapeli św. Marka, w której sam pełnił przed wyjazdem funkcję organisty²⁶. Oprócz Lottiego do kapeli tej mógł jednak należeć chyba tylko Personelli, śpiewacy bowiem pochodzili z teatrów i to z różnych miast północnej Italii. Fryderyk August, kompletując zespół operowy, penetrował nic tylko rynek wenecki, choć ten oczywiście był wówczas najważniejszy i najbogatszy. Z teatrów weneckich przeszli jednak do Drezna jedynie Santa Stella i Francesco Guicciardi „virtuoso di S. A. S. di Modena” (zachował on ten tytuł także przez całe trzy lata swej służby na dworze Augusta II²⁷). Marghcrita Zani i Lucia Bovarini, a zatem pewnie też mąż tej ostatniej - kontrabasista Angelo Gaggi „znalezieni” zostali w Bolonii, Lucrezio Borsari w kapeli dworskiej w Mantui, a Gaetano Bcrcnstadt na dworze elektora palatyaskicgo w Dusseldorfie, gdzie Fryderyk August mógł na niego zwrócić uwagę podczas swego tam pobytu w r. 1714. Nie wiadomo natomiast, z jakimi ośrodkami związani byli bezpośrednio przed wyjazdem do Drezna Sencsino i Bersclli. Z pewnością jednak królewicz miał z nimi kontakt także w Wenecji.

W Dreźnie zespółstanął 5 października 1717. Wśród przybyłych śpiewaków nie było jeszcze tylko Bereastadta, który po swych niedawnych sukcesach w londyńskim zespole Georga Friedricha Handla, miał się zjawić w Saksonii - via Dusseldorf - w nieco późniejszym terminie²⁸. W ciągu rocznej działalności zespół wystąpił w dwu napisanych specjalnie dla teatru Augusta II operach Lucchiniego i Lottiego-GioveinArgo (premiera 25 listopada 1717), Ascanio, owero gli odi delusi dal sangue (premiera 10 lutego 1718), a także w jednej operze Giovannicgo Alberta Ristoriego (kapelmistrza tzw. polnische