page0045

35

zatargi książąt Polski, sprowadziły na kraj c.ężką głodu klęskę. Do tego przyłożyły się deszcze nieustanne, sprawiające powodzie, oraz choroby bydła i ludzi. Wtedy Odrowążowie ogromne pieniądze rozsypali między nieszczęśliwych. Lud przezwał Iwona ojcem swoim, bo on też jak ojciec czuwał nad jego potrzebami; a hojną szafując dłonią skarby ziemi, zda się doznawał od Opatrzności cudu ich rozmnażania.

Zbyt długo byłoby wyliczać w tem pobieżnem opowiadaniu wszystkie pobożne fundacje Iwona. Liczba ich kilkunastu dochodzi Opactwo Mogilskie, Hebdowskie, kościół kanoników regularnych we Mstowie i inne. Lecz warto tu wspomnieć obszerniej o założeniu klasztoru Panini Norbertanek nad rzeką Dłubnią.

O pięć mil od Krakowa, niedaleko słynnej pięknością Ojcowskiej doliny, miał Iw^Ton piękną włość, gdzie zamyślał zbudować siedzibę dla PP. Norbertanek, któreby służąc Bogu, wychowaniem młodych dziewcząt się trudniły. Wybrał więc jedną skałę po nad samym sterczącą strumieniem a otoczoną inneini skałami j tam kościół stawiać rozkazał. Aż oto (jak podaje legenda) będąca już na ukończeniu drewniana świątynia zawaliła się i lubo nie zrażeni robotnicy wzięl^: się pcwtór-