Bez nazwy 6 (17)

Przypuszczalnie lista chorób autoimmunologicznych wywoływanych przez wirusy jest znacznie dłuższa.

Regulacja odpowiedzi immunologicznej.

Odpowiedź immunologiczna podlega kontroli ze strony różnych mechanizmów, które przywracają układ odpornościowy do stanu spoczynku po zakończeniu odpowiedzi immunologicznej na dany antygen. Sposoby regulacji zachodzą poprzez:

Antygen- na odpowiedź komórkową wpływ wywiera rodzaj antygenu (od rodzaju zależy czy reakcja będzie humoralna czy komórkowa), jego dawka (bardzo duże dawki wywołują bardzo często tolerancję, jego całkowite usunięcie z ustroju powoduje zahamowanie proliferacji limfocytów T i B i zakończenie reakcji) i sposób podania (podanie śródskórne i podskórne zawsze powoduje reakcję alergiczna, natomiast doustne, dootrzewnowe lub w aerozolu często indukuje stan tolerancji).

Komórki prezentujące antygen- rodzaj prezentujących komórek może wywołać reakcje lub tolerancję.

Przeciwciała- IgM wzmaga odpowiedź, IgG ja hamuje, dlatego pewne szczepionki podawane są dzieciom po przekroczeniu przez nie I roku życia (aby IgG od matki nie hamowały reakcji immunizacji).

Limfocyty T.

Reakcje nadwrażliwości

1.    Nadwrażliwość jest swoistą reakcją immunologiczną, występują, cą w formie nadmiernie nasilonej lub zaburzonej, która często prowadzi do uszkadzania tkanek gospodarza.

2.    Występowanie reakcji nadwrażliwości jest uwarunkowane wieloma czynnikami: właściwościami antygenu, warunkami ekspozycji na antygen i osobniczą reaktywnością na antygen.

3.    Reakcje te występują tylko wtedy, gdy organizm wcześniej zetknął się już z antygenem, czyli posiada pamięć immunologiczną odnośnie niego.

4.    Reakcje nadwrażliwości przebiegają zarówno według mechanizmu odpowiedzi wczesnej, jak i późnej.

5.    Wyróżniamy 5 typów reakcji nadwrażliwości.

Reakcja nadwrażliwości typu 1 - natychmiastowego, anafilaktycznego

Występuje w wyniku oddziaływania zewnątrzpochodnego alergenu z receptorami powierzchniowymi komórek tucznych i bazofOów krwi. Zachodzi miejscowo lub ma charakter uogólniony (wstrząs anafllaktyczny). Należą do niej najczęściej występujące postacie alergii (choroby atopowe: atopowy nieżyt spojówek, nosa, atopowa astma oskrzelowa, pokrzywka, biegunka alergiczna lub wstrząs anafllaktyczny). Alergenami najczęściej są: pyłki roślin, zarodniki pleśni, składniki pokarmowe, leki, roztocza.

Wywołanie i mechanizmy efoWorom riadwrailiwośtdi lypy i .

W reakcji typu pierwszego efektorem jest najczęściej IgE.

Reakcja zachodzi szczególnie łatwo lub ma szczególnie duże nasilenie u osobników predysponowanych genetycznie, czyli atopowych. Przyjmuje się, że atopia jest dziedzicznie uwarunkowaną predyspozycją do nadmiernej syntezy IgE.

Reakcję typu anafilaktycznego można ujawnić za pomocą testu skórnego. Wprowadzony śródskómie alergen wiąże się ze specyficznymi przeciwciałami, co powoduje aktywację komórek tucznych, uwolnienie mediatorów i wystąpienie odczynu bąblowo- rumieniowego.

Roitwój zmian kopalnych w oskrzolacłi chorego na astmę