Biomechanika wyklady0009

e) długość ramienia siły mięśnia.

Na wielkość ramienia siły' mięśniowej (nj wpływa:

•    odległość przyczepu mięśnia od osi obrotu (r),

*    kierunek działania siły mięśnia związany z kątem ścięgnowo-kostnym.

ad. 4. Klasyfikacja skurczów mięśni.

a)    skurcz izometryczny ^objawia*się zmianą napięcia mięśniowego (naprężenia) bez zmiany długości mięśnia np. występuje, gdy przyczepy mięśnia są ustalone.-ćwiczenie polega na naprężaniu mięśnia;

b)    skurcz izotoniczny-^charakteryzuie się zmianą długości mięśnia bez zmiany napięcia mięśni, możliwy do uzyskania tylko w warunkach laboratoryjnych podczas badań na mięśniu izolowanym;

c)    skurcz auksotoniczny (mieszany)J^jednocześnie zmienia się napięcie i długość mięśnia; często skurcz mięśnia jest najpierw izometryczny a po chwili - izotoniczny.

W eleklromiografii rozróżnia się także skurcze mięśni pojedyncze i tężcowe. 7. ad. 5. Zależność siły mięśnia od rozwijanej prędkości.

Wartość siły rozwijanej przez mięsień jest odwrotnie proporcjonalna do prędkości jego skracania się.

Zależność siły od prędkości opisał laureat nagrody Nobla z roku 1922, A. V. Bill. Sformułował on wzór opisujący, jak siła F„, rozwijana przez mięsień zależy do prędkośpi jego skracania się v:

gdzie    .......

a - stała dla danego mięśnia określona jego tzw. ciepłem skracania się związanym z oprami wewnętrznymi przy skracaniu,

b - stała dla danego mięśnia wyznaczona jego długością i temperaturą,

F_mm - maksymalna wartość siły rozwijanej przez mięsień (co ma miejsce przy prędkości skracania v=0).

Ponieważ moc mięśnia P równa stosunkowi pracy W do czasu At, w którym została ona wykonana można przedstawić także jako iloczyn siły mięśnia F,„ przez prędkość skracania v:

(A/ oznacza zmianę długości mięśnia)

z zależności A.V. Hilla wynika, że przy minimalnej sile lub minimalnej prędkości moc a za- , razem sprawność mięśnia maleje do zera, W organizmie ludzkim nie spotyka się jednak takich sytuacji, ponieważ nigdy mięśni nie skracają się maksymalnie szybko choćby z powodu sił bezwładności oraz niejednakowej prędkości skracania się współdziałających mięśni, a siłą maksymalna jest naprawdę tylko submaksymalna, ponieważ prawie nigdy nie są pobudzane do skurczu wszystkie włókna mięśniowe.

7