Biomechanika wyklady0027

c) Potencjał czynnościowy.

Jest_odoowi«^^ na depolaryzacje pnzeijaczaiacą okoi^-60^rny (rys.2). Przy mniejszych depolaryzacjach nie występuje, większe nie zmieniają jego kształtu, ma więc charakter „wszystko albo nic”.

I    2    3    <    5

KSEC.

Rys.2. Potencjał czynnościowy - to charakterystyczny przebieg czasowy potencjału wnętrza komórki po jej pobudzeniu (stimulus) wywołującym depolaryzację przekraczającą próg (threshold) około -60mV. Linie nieciągłe przedstawiają zmiany przepuszczalności

odpowiednich jonów.    pe>fo.2>    / '    c^ocł do Ae-cAez.

-rto. ;ze^ /

^pobudzeniu rpvałto\snjejośnie przepuszczalność błony diąjonów s.odowych^dyfundu-ją^one do wnętrza komórki podnosząę jej potencjał. Jr^hwijj_oslągnięcia maksimum potencjału blonazaczynajię zamykać diąjonów Na* a otwierać dla jonów- potasowych, które dy-

W czasie pojedynczego potencjału czynnościowego włókno mięśniowe opuszcza 11,4 pmol/cnr jonów potasu, co stanowi zaledwie 1/100 000 całej ilości jonów we włóknie. Stąd włókno mięśniowe zachowuje zdolność generowania potencjału czynnościowego nawet, jeśli czynność pompy Na-IC (sodosvo-potascwej) ulegnie zahamowaniu (np. pod wpływem leków).

W pobudzeniu (skurczu) komórki mięśniowej istotną rolę odgrywa wapń (Ca²⁺). Aktywacja układów kurczliwych (tzw. sprzężenie elektromechaniczne) następuje poprzez wydzielanie jonów wapnia przez siateczkę sarkoplazmatyczną (jej zbiorniki końcowe) pod wpływem zmian pola elektrycznego lub z powodu wzrostu koncentracji jonów sodu na zewnątrz sarko-lerny. Wapń wyzwolony z siatecld dyfunduje do sarkomeru i aktywuje skurcz przez odblokowanie punktów uchwytu na nitkach aktyny. Następnie siateczka sarkoplazmatyczna wychwytuje Ca⁴ z otoczenia i transportuje z powrotem do kanalików końcowych.

Zbyt małe stężenie wapnia powoduje w mięśniu sercowym rozkojarzenie elektromechaniczne, gdyż istnieje w tym mięśniu silna wymiana wapnia pomiędzy komórką a otoczeniem. W mięśniach szkieletowych wymiana ta jest znikoma i efekt zaniku koncentracji wapnia jesyt niewielki.

d) Jednostka ruchowa - to kompleks składający się z komórki pachowej znajdującej się w rogach przednich rdzenia albo jądrach ruchowych nerwów czaszkowych, wypustki (aksonu) tego motoneuronu oraz włókien mięśniowych unerwionych przez rozgałęzienia aksonu (iys.3).

Rys.3. W danym obszarze mięśnia występują (przemieszane) w-łókna mięśniow-e należące do różnych jednostek ruchowych [1],

6