£LE\aMn;o&9^F,'Ą
1. Eiektromiografta (EMG) jest badaniem czynności elektrycznej mięśni.
Badanie EMG rnajta ceju:
0 odróżnienie mięśnia chorego od zdrowego. e ustólenie^czy^zvcz!(^chorobyjąjmiiu^^
> zlokalizowanie uszkodzenia iteiy/u lub stwierdzenie uogólnionegojcharakterujrocesu, ,! ogei^dyMmikiOTOęesu chorobowego.
2. Pojęcia wstępne, a) Potencjał.
PotencjałemJV) w punkcie pola elektrycznego określoąym wektorem położenia r na-
zywanyy iloraz pracy wykonanej przez.siły zewnętrzne (KW,,) przy przesunięciu ruchem
jedno^ąjnymjądunkuj? z punktuj,, gdzie umownie_gmyjeto potencjał za równy zero rio^ \
jjunktu^r .
y(r) = ^JLżll, (1)
<7
Różnica potencjałów ( AK) pomiędzy punktami odległymi o Ar i leżącymi na tej samej linii sił jest miarą wartości natężenia pola elektrycznego £ = j£i:
(2)
AK
Ar
Przypomnijmy, że natężenie pola E w danym punkcie określa silę F działającą na jednostkowy ładunek umieszczony w tym punkcie pola:
b) Potencja! spoczynkowy błony komórkowej jest sum^poteticjału dyfuzyjnego ^ potencjału generowanego j>rzez pompę sodowo^otasową. IP^ęiał_dy^ nddemjóżmęjjMZjmi^czajMŚci^^ jo
nów wewnątrz i na zewnątrz komórki.przedstawia schematycznie rys.l. Błonakomór-. icowajest śre^ig_graeg^zczaltm_dla jonów potasu K* i^chiamCl', nieprzepuszczalna dla anionów^ialkowych i prawie nieprzeguszczaina dla jonów sodu Nał. Każdy jon K+ wchodzący z komórki pozostawia anion białkowy, stąd wnętrze komórki ładuje się ujemnie, aż do -90mV w przypadku komórki mięśniowej i -70mV dla komórki nerwowej.
Rys. 1. Względny rozkład jonów po obu stronach błony komórkowej. Rozmiar liter odpowiada koncentracji odpowiednich jonów. Linia przerywana oznacza bardzo słabą przepuszczalność błony dla jonów' Na+.
W błonach komórkowych w ilości 100 - 200 na jim2 znajdują się układy białkowe, tzw. pompy sodowo-potasowe (typowy neuron zawiera milion takich pomp), n^nsportujacejony-^N^jjia^wmątrz^k^órid^w tempie około 200 jonów na sekundę oraz jonyy_KT^5^wn|trza jromórki w ilości około 130 jonów na sekundę. Zapewriia tojitrzymąnie gradientów_stężeń
morki, co wiąże się z wytworzeniem tzw. potencjału czynnościoyyeao.
%>^ełic^cu/ irwwwoaó,VOŁy o<dpcya-i,!ect:ŁX.'c{ , oio. ciepofcvkUj 2Q.Cj i?
pcyrpuwc/zc>^gc<^
i **'
ec« d o
oi«LOO 'T-
pohcL>
na. *yz
i