Wykonuje się od 50. do 20. wkłuć poczynając od brzuśca mięśnia, co 1 - 2 cm.
Następnie lekarz obserwuje elektryczną czynność mięśnia podczas maksymalnego skurczu. Otrzymujemy tzw. zapis interferencyjny, czyli wynik nałożenia się (sumowania) potencjałów różnych jednostek ruchowych. Rejestracja ta powinna trwać od 2. do 5. s, nie
dłużej-gdyż następuje wyczerpanie siły-mięśnia--------------------
Ocena badania EMG tylko przez ogląd potencjałów na ekranie jest użyteczna tylko w przypadku wyraźnej patologii. Zmiany nieznaczne (podkliniczne) wymagają obliczeń statystycznych.
b) Statystyczna analiza elektromiogramu.
Można dokonać jej „ręcznie” biorąc co najmniej 20 potencjałów. Komputer zbiera większą próbkę, np. ponad 500 potencjałów' z 8. różnych miejsc wkłucia. Normalne histogramy mają rozkłady prawidłowe tzn. wartość średnia i wartość modalna (najczęściej występująca) pokrywają się łub skośnie prawostronnie, tj. wartość modalna jest mniejsza od wartości średniej.
Ocenia się (oprócz rodzaju rozkładu) 5 parametrów' zapisu EMG:
średni czas trwania, liczbę faz i amplitudę pojedynczego potencjału oraz
gęstość i średnią amplitudę zapisu wysiłkowego.
c) Cechy elektromiogramu prawidłowego.
* Czas trwania - nie za krótki, bo)est to suma potencjałów- z danej jednostki ruchowej docierających z różnym opóźnieniem, 12-13 ms. Czas trwania rośnie wraz z wiekiem pacjenta, gdyż najpierw (w czasie dojrzewania) rośnie obszar, na którym są rozrzucone płytki ruchowe, potem (w czasie starzenia się) zwiększa się gęstość włókien. Czas trwania rośnie o 10% na ł°C spadku temperatury, ważna więc jest ustalona temperatura mięśnia podczas badania. o^eoZosc « Liczba faz (Jcształt^potenęjału) świadczy o stopniu synchronizacji pobudzenia włókien w obrębie danej jednostki ruchowej, powyżej 3% potencjałów wielofazowych (tj. składających się z więcej niż czterech faz) świadczy o zaburze
niach synchronizacji.
OcesrUjCL. stjj proccw{~ polisy/cjO-CozJ wCijcjCnjo/) ru)z.
Z&. Ceozfcj /cyz u-uazo. &L zrrru^o/n lci}e/yus/)Icu yyus
/otrore. muirz^ byc' od, &Orr)V.
ĄmpLuUiAo. - ocUeejżosi1 fia. oe.. potcMc^a-Lu. oct iq.uoj
■nocsrjpne) dcjTcUj. 4 > ^
* Amplituda - ze względu na różne warunki techniczne pomiaru, za wskazówkę /((y
diagnostyczną uważa się odchylenie od normy powyżej 40%. Amplituda rośnie wraz ze wzrostem liczby i średnicy czynnych włókien.
* Gęstość zapisu wysiłkowego od 125-250 Hz. yru!emu zdj Uhaba wk&vvox,oęj nu r
Wg skali Buchtala: " foW w '
- 125 - 250 Hz - to zapis interferencyjny bogaty,
- 80 - 250 Hz - zapis pośredni, ...................
- 50-80 Hz - zapis ubogi,
-poniżej 50 Hz -zapis prosty. . , . . .
* a/w pic rudo- zapisu ausc-ólcoaaop (so^ctru-o. )
Oblicza się dwa tzwr. deskryptory zapisu EMG. J I
deskryptor pojedynczego potencjału = czas trwania • amplituda,
oraz
deskryptor zapisu wysiłkowego = średnia amplituda / gęstość.
d) Elektromiogram w rniopatiach tj. procesach pierwotnie mięśniowych charakteryzuje się następującymi swoistymi cechami.
■ Skrócenie czasu trwania potencjału wywołane zmniejszeniem obszaru jednostki ruchowej (rys.7) lub uszkodzeniem błon włókien mięśniowych związaną z tym zmianą ich pobudliwości.
Rys.7. Schemat uszkodzenia pierwotnie mięśniowego - zwyrodnienie włókien mięśniowych należących do różnych jednostek ruchowych [1],
c Zmniejszenie amplitudy potencjału (poniżej 2 mV u dorosłych) spowodowane zmniejszeniem liczby i średnicy włókien mięśniowych należących do danej jednostki ruchowej.
12