Skurcze mięśni gładkich różnią się od skurczów mięśni szkieletowych głównie czasowym przebiegiem tych procesów. Mięsień gładki kurczy się niż
mięsień szkieletowy. Mięsień gładki podczas swych wolnych skurczów rozwija dużą siłę.
Wskutek powolności skurczów mięsień gładki przy drażnieniu już rzadkimi bodźcami rytmicznymi łatwo przechodzi w stan długotrwałego skurczu, przypominającego skurcz tężcowy mięśni szkieletowych, utrzymującego się jednak kosztem bardzo małego wydatku energetycznego.