bis4

na rysunku 102. W tych węzłach jako łączniki zazwyczaj stosuje się węzłówki integralne.

Rys. 105. Połączenie pokładników wspornikowych z wręgami: a) z węzłówką integralną z załamanym mocnikiem; b) z węzłówką integralną z zaokrąglonym mocnikiem; 1) pokładnik wspornikowy, 2) wręg ramowy, 3) węzłówką integralna, 4) węzłówki przeciwskrętne środnika węzłówki integralnej

Rys. 106. Konstrukcja górnego pokładu ze wzdłużnym układem wiązań na kontenerowcu komorowym o mieszanym układzie wiązań kadłuba: a) przekrój na wręgu ramowym; b) przekrój na wręgu zwykłym; 1) wręg ramowy, 2) wręg zwykły, 3) wzdłużne pokładniki, 4) węzłówki nakładkowe

10.10. Konstrukcja pokładów górnych na statkach otwartych

Na statkach z bardzo szerokimi otworami lukowymi wąskie pasma pokładów pomiędzy bocznymi krawędziami luków a burtami są silnie obciążone. Wynika to w dużej mierze z tego, że oś obojętna dla zginania takiego kadłuba, przechodząca przez środek jego wytrzymałościowego przekroju, leży blisko dna. Wobec tego odległość pokładu górnego od wspomnianej osi jest duża i w konsekwencji występują w nim duże naprężenia normalne od zginania kadłuba. Stąd na statkach typu otwartego górne pokłady zawsze mają wzdłużny układ wiązań.

Rysunek 106 prezentuje konstrukcję pokładu górnego i drugiego od góry na kontenerowcu komorowym z mieszanym układem wiązań kadłuba mającego luki dużej szerokości i podwójne burty (typowa konstrukcja dla tego rodzaju statków).

Podobnie konstruowane są wąskie pasma pokładów na gazowcach wyposażonych w samonośne zbiorniki nie połączone konstrukcyjnie z kadłubem.

10.11. Konstrukcja zbiorników szczytowych na masowcach samotrymownych

Na dużych masowcach samotrymownych zbiorniki szczytowe (zwane również skrzydłowymi) leżą w rejonie występowania dużych naprężeń wywołanych momentami gnącymi kadłub. Stąd w większości ich konstrukcja ma wzdłużny układ wiązań, niezależnie od tego, czy burta ma poprzeczne, czy wzdłużne usztywnienia. Wzdłużne usztywnienia burt i pokładu w obrębie zbiornika oraz wzdłużne usztywnienia skośnego dna zbiornika są co cztery odstępy wręgowe podparte wewnątrzzbiornikowymi wiązarami o kształcie trójkątnych ram z otworem ulżeniowym, którego krawędzie wzmocniono obramowaniem. Takie rozwiązanie konstrukcyjne zbiornika szczytowego pokazujące przekrój na wręgu ramowym prezentowane jest na rysunku 107a.

145