Rys. 110. Widok wnętrza zbiornikowca ze wzdłużnym układem wiązań kadłuba, z profilowanymi grodziami: wzdłużną i poprzeczną
Grodzie płaskie mogą być usztywnione pionowymi lub poziomymi usztywnieniami. Podobnie grodzie profilowane (faliste) mogą mieć pionowy lub poziomy przebieg fal. Wybór kierunku usztywnień lub przebiegu fal na grodziach poprzecznych zależy od ich obciążenia - powinien pokrywać się z kierunkiem większych obciążeń. Kierunek usztywnień i fal zależy również od typu statku; na zbiornikowcach z grodziami płaskimi w postaci rusztów otwartych -w obrębie zbiorników ładunkowych, a na masowcach - w obrębie ładowni, stosowane są pionowe usztywnienia (poziome usztywnienia utrudniałyby oczyszczanie zbiorników lub ładowni z resztek ładunku). Gdy oba kierunki przebiegu usztywnień grodzi płaskich mogą być równorzędnie stosowane, dobiera się taki kierunek usztywnień, by ich
rozpiętość była możliwie mała. To samo dotyczy wyboru kierunku przebiegu fal grodzi profilowanych. Prawidłowy wybór kierunku usztywnień głównych lub fal pozwala często wyeliminować lub zredukować do niezbędnego minimum wiązary grodzi. Stąd często na grodzi w poszczególnych jej partiach występują inne kierunki usztywnień.
Grodzie wzdłużne na długich statkach mają według przepisów usztywnienia wzdłużne. W środkowym rejonie statku (0.25-K).75L od pionu rufowego) wzdłużne usztywnienia grodzi wzdłużnych znajdujące się w pobliżu dna i pokładu zachowują ciągłość konstrukcyjną. Rejony jej występowania to pasy przy dnie i pod pokładem o szerokościach równych 15% wysokości bocznej kadłuba.
Grodzie płaskie mają poziomy układ pasów poszycia. Grubości poszczególnych pasów wyznaczane są według przepisów w zależności od odstępu usztywnień głównych grodzi i ciśnienia obliczeniowego, które równe jest ciśnieniu słupa wody o wysokości od dolnej krawędzi pasa poszycia do górnej krawędzi grodzi. Wyznaczone w powyższy sposób grubości poszycia zmniejszają się wzdłuż wysokości grodzi. Układ płatów poszycia grodzi płaskiej przedstawiony jest na rysunku 111. Gdy usztywnienia główne grodzi mają nieutwierdzone końce (nie połączone z usztywnieniami innych elementów konstrukcyjnych kadłuba), pasy poszycia grodzi leżące w rejonie zakończeń usztywnień są pogrubione.
Usztywnienia grodzi płaskich wykonane są z profili walcowanych typu kątownik nierównoramienny lub płaskownik łebkowy. Poziome usztywnienia mają zawsze półki skierowane w dół. Przekroje usztywnień dobiera się według przepisów w zależności od obciążenia grodzi, odstępu między usztywnieniami, rozpiętości i sposobów utwierdzenia końców usztywnień.
153