amat urz kr027

ca

rt

o

Parametry najpopularniejszych lamp nadawczych stosowanych w stopniach wyjściowych wzmacniaczy mocy

iS

I* Oł-S

££2

C « aj

i *

O Ci ^ o

N Ci

o

	o
> "• i	cc
>	300
o ^>	ca o
H cc £ >	»*>
s £ a,“	1
H e * £ c a.	o cc

o. a

£g

ry 13    250    |    15    10    5    !    1000    100    —    22    2000

Na oporności wewnętrznej źródła (dostarczającego mocy użytecznej), jakim jest lampa (pentoda mocy) stopnia wzmacniacza końcowego, traci się pewną część cennego napięcia zasilającego. Dlatego stosowana w nadajniku lampa powinna odznaczać się możliwie małą opornością wewnętrzną /)_a0. Przeciętnie oporność ta jest rzędu kilkuset omów i wynosi np. dla lamp: EL 81 — 136    6L6 — 370 Q, EL 83 — 400 O, LS 50 —

140 Ó. Oporność tę można wyznaczyć ze stosunku

_ .

«30 — V = Ctg «o * iiO

przy czym U'„₀ i I'_j0 określa się z charakterystyk anodowych lampy (rys. 2-44) w dowolnym punkcie na stycznej do rodziny charakterystyk (linia kropkowana).

Sprawność wzmacniacza mocy określa stosunek mocy użytecznej na wyjściu wzmacniacza P_u (output) do mocy doprowadzonej do układu z zasilacza P₀ (input)

Niewykorzystana przy ?/ < 1 moc doprowadzona wydziela się na anodzie lampy w postaci ciepła (P_a), przy czym

P. = Po — Pu

(pomijając straty w obwodzie drgań).

Moc admisyjna anody lampy, którą łatwo określić z katalogu, nie powinna być przekroczona. Stałe przeciążenie cieplne anody może doprowadzić nawet do wypalenia się w niej otworów.

W nowoczesnych pcntodach nadawczych przeznaczonych do pracy w zakresie fal krótkich sprawność dochodzi do 60 -f- 80%. Tu też widoczna jest zaleta energetyczna wzmacniacza pracującego w klasie C. W przypadku stosowania lamp wielosiatkowych (pentody, tetrody) należy mieć na uwadze również moc wydzielającą się na siatce ekranowej. Nie powinna ona w żadnym razie przekraczać dopuszczalnej mocy admisyjnej podawanej w katalogu. Jest to szczególnie ważne, gdy napięcie anodowe

53