W dalszym ciągu określa się parametry elektryczne układu dla fali nośnej, gdy m = 0.
Amplituda napięcia fali nośnej wyniesie
rr _ Uol max U*ln 1 + m
Natomiast amplituda prądu częstotliwości podstawowej fali nośnej będzie
. _ h\ mex
ifll" “ 1 + m
przy czym
Joimo* — maksymalna amplituda prądu anodowego o częstotliwości podstawowej.
Także składową stałą prądu anodowego określi się jako
j _ U max
a0n “ 1 + m
przy czym
ho msx — maksymalna składowa stała prądu anodowego. Wartość składowej stałej prądu anodowego wskazuje miliamperomierz włączony w obwód anodowy lampy PA. Przy prawidłowo przebiegającej modulacji prąd ten nie powinien się zmieniać w takt drgań modulujących.
Moc użyteczna fali nośnej zmieni się według wzoru
p
w którym
Pumax — wartość szczytowa mocy użytecznej.
Natomiast moc średnia wydzielona na anodzie lampy PA będzie
p _ Pa max
en ~ (1 + m)1
przy czym
Pomax — wartość szczytowa mocy wydzielonej na anodzie.
Średnią moc doprowadzoną do stopnia wzmacniacza od zasilacza określa wzór
p _ Po m*x
0n ~ (1 + m)2
w którym
Pomax — szczytowa moc doprowadzona do wzmacniacza.
Wreszcie oporność obciążenia modulatora anodowego. Wyniesie ona
_ UnOn
**0 mod j ^
Nadajnik telegraficzny wykorzystywany do pracy fonicznej z modulacją anodową należy wstępnie dostroić do maksymalnych warunków optymalnej pracy telegraficznej. Następnie zmniejsza się stałe napięcie anodowe o około 20 -f- 30%, osiągając w ten sposób wejście w stan prze-wzbudzony. Jednocześnie należy zwiększyć ujemną polaryzację siatki sterującej do wielkości, przy której moc wyjściowa nadajnika spada do około 70% swej wartości nominalnej przy pracy telegraficznej. Odpowiada temu zmniejszenie się prądu antenowego o około 20%. Po takiej operacji zapewniona jest przy 100% modulacji maksymalna moc wyjściowa równa mocy osiąganej przy wykorzystaniu nadajnika do pracy telegraficznej.
Składowa stała prądu anodowego stopnia wzmacniacza mocy przy modulacji powinna być stała (nie zmieniać się). Gdy prąd ten ulega zmniejszeniu w rytmie modulacji, świadczy to o przeciążeniu lampy końcowej lub o przemodulowaniu stopnia. Powstają wtedy duże zniekształcenia nieliniowe modulacji. Wzrastanie prądu anodowego może być spowodowane złym sprzężeniem z obwodem antenowym.
Jednocześnie w rytmie modulacji powinien wzrastać prąd antenowy do swej granicznej wartości 1,23 razy większej od prądu bez modulacji. Malejący prąd antenowy (tzw. ujemna modulacja, dająca duże zniekształcenia) powodują te same czynniki, które wpływają na wahania składowej stałej prądu anodowego, a także zła neutralizacja lub pasożytnicze drgania stopnia modulowanego.
Na ogół przy nadajnikach uniwersalnych foniczno-telegraficznych lepiej jest ustalić warunki pracy PA właściwe dla pracy fonicznej. Przechodząc następnie na drugi rodzaj pracy wystarczy tylko zmniejszyć ujemne napięcie polaryzacji siatki sterującej do wartości zapewniającej kąt przepływu prądu anodowego równy kątowi przepływu ustalonemu dla pracy telegraficznej nadajnika.
Do obwodu siatki sterującej poza ujemnym napięciem polaryzacji oraz napięciem w. cz. wzbudzenia doprowadzone jest dodatkowo napięcie m. cz. modulujące w układzie z transformatorem (rys. 5-10). Pod
wpływem napięcia siatki sterującej, zmieniającego się zgodnie z przebiegiem napięcia modulującego, zmienia się amplituda impulsów prądu anodowego, a zatem i składowej zmiennej napięcia anodowego. Obwiednia drgań wypadkowych odpowiada kształtowi przebiegu modulującego. Zmiany składowej zmiennej powodują odpowiednie wahania prądu w obwodzie antenowym wzmacniacza mocy.
121