czy innego sposobu pomiaru parametrów określa się danymi elektrycznymi, charakterystycznymi dla badanej lampy, warunkami technicznymi, a w niektórych wypadkach — także i możliwościami komórki eksperymentującej.
Dokładność metody pomiarowej określana jest rozważaniami teoretycznymi.
Przy ocenie dokładności otrzymanych rezultatów pomiarów do uchybu metody dodaje się jeszcze uchyb wynikający z warunków pomiarów i uchyb aparatów pomiarowych. Jako przykład rozpatrzymy dalej uchyb metody określenia nachylenia charakterystyki trzema podstawowymi metodami pomiarów.
Ogólne rozważania o dokładności poszczególnych metod pomiarów różnych parametrów lamp były przytoczone w poprzednich rozdziałach przy rozpatrywaniu każdej z metod.
Zastanowimy się nad określeniem uchybu przy pomiarze nachylenia charakterystyki trzema metodami: metodą stałych przyrostów, metodą składowej zmiennej prądu anodowego, metodą składowej zmiennej prądu anodowego z wykorzystaniem stabilizatora elektronowego w anodowym obwodzie lampy.
Określenie parametrów metodą stałych przyrostów albo metodą dwóch odczytań polega na pomiarze przyrostów napięć i prądów elektrod oraz wyliczeniu potrzebnych wartości z otrzymanych eksperymentalnych danych według wzorów:
„ dUn
K„ =-przy /, = const.
dU,
(9.1)
(9.2)
(9.3)
Jednakże w praktyce używa się wzorów przybliżonych:
AU.
(9.4)
(9.5)
124