W tym wypadku powstają prądy uwarunkowane pojawieniem się emisji elektronów wtórnych. Prądy te w znacznym stopniu zmieniają krzywą całkowitego prądu siatki. To zjawisko zmiany prądów w obwodach elektrod, które występuje wskutek emisji wtórnej, nosi nazwę zjawiska dynatronowego.
Na rysunku 4-5 przedstawiono typowe krzywe prądu siatki dla dwóch triod pracujących z dodatnim napięciem na siatce: trio-da 1 bez emisji wtórnej oraz trioda 2 ze znaczną emisją wtórną siatki. Krzywa prądu siatki triody 2 przebiega przez trzy pola.
Rys. 4-5. Zależność prądu siatki od dodatniego napięcia na siatce sterującej Be/ elektronowej emisji wtórnej (krzywa I) oraz przy elektronowej emisji utó/nej
(krzywa 2)
Pole 1 i III stanowi obszar dodatnich prądów siatki. W tym obszarze ilość elektronów trafiających na siatkę jest większa od ilości elektronów wychodzących z siatki. W polu II — obszar ujemnych prądów siatki — z siatki wychodzi więcej elektronów niż na nią trafia. Przy potencjałach siatki Usl i Us2 ilość elektronów przychodzących na siatkę równa jest ilości elektronów wychodzących z niej. Opadający odcinek charakterystyki odpowiada powstawaniu nienormalnych warunków pracy lampy elektronowej. Tyczy się to zwłaszcza lamp generacyjnych. Wiążą się z tym w technice elektronicznej dwa zjawiska. Zjawisko tzw. „zaskoku” oraz zjawisko „blokingu”. Oba te zjawiska były w swoim czasie przebadane przez S. A. Oboleńskiego.
43