8299308519

Rys.3. System MISO z dwiema antenami nadawczymi.

W tym wypadku, jako że nadawanie odbywa się z kilku anten, zaś odbiór - przy wykorzystaniu tylko jednej, mówimy o dywersyfikacji (lub zwielokrotnieniu) nadawania (transmit diversity). Zgodnie z rys.3. sygnał odebrany można analitycznie przedstawić w następujący sposób:

M

(3)

yi = 'L^xi^hi⁺ⁿ

W przypadku dywersyfikacji nadawania bardzo często mówi się o tzw. beamformingii nadawczym, czyli mówiąc prościej o odpowiednim kształtowaniu sygnału przed jego wyemitowaniem z anteny nadawczej, tak aby otrzymać pożądane wiązki odzwierciedlające aktualny stan kanału radiowego. W praktyce odbywa się to tak, że z poszczególnych anten nie jest nadawany ten sam sygnał (oznaczmy go przez x), lecz sygnał o postaci:

xwj, j = 1,2,...,M,    (4)

gdzie Wj oznacza współczynniki wagowe, które spełniają warunek:

Zbf⁼¹'    e)

j=i

Warunek powyższy oznacza w praktyce, że po zastosowaniu beamformingu, czyli przemnożeniu sygnału wejściowego przez współczynniki wagowe, moc nadawana nie wzrośnie powyżej wartości, która byłaby słuszna, gdyby beamforming nie został zai mpl ementowany.

Jest oczywiste, że dla efektywnego wykorzystania beamformingu nadawczego w systemach MISO niezbędna jest znajomość bieżącego stanu kanału po stronie nadajnika, co jest dużo trudniejsze do realizacji, niż znajomość CSI po stronie odbiorczej. W tym drugim przypadku najczęściej stosuje się ciągi treningowe, które pozwalają wyznaczyć bieżącą odpowiedź impulsową kanału. Jeśli konieczne jest uzyskanie parametrów kanału w nadajniku, z reguły stosuje się w tym celu pętlę sprzężenia zwrotnego, w której stosowne informacje są cyklicznie raportowane do członu nadawczego.

9