tego pręta przymocowuje się przewody obu odcinków anteny. Indukcyj-ność cewki wynosi 8,2 j-iH. Kondensatory obwodu najlepiej stosować powietrzne o pojemności 60 pF. Można użyć również małych kondensatorów strojonych, ułatwia to bowiem dobranie rezonansu na częstotliwości 7,2 MHz. Przy stosowaniu kondensatorów ceramicznych należy zwrócić uwagę na napięcie pracy (nie mniej 2 kV). Wykonane obwody rezonansowe zestraja się za pomocą generatora GDO. Dobroć obwodu powinna być duża, nie mniejsza od 1Ó0. Cały obwód rezonansowy umieszcza się w hermetycznym pudełku (ewentualnie z masy plastycznej) umocowanym w szereg z przewodami antenowymi (rys. 12-41). Po zamknięciu pudełka uszczelnia się go klejem epoksydowym lub plastykowym (typu PCW — CH).
Antena wielopasmowa G5RV
Antena tego typu opracowana przez brytyjskiego amatora G5RV, pracuje poprawnie na wszystkich pasmach amatorskich w zakresie fal krótkich. Charakterystyka kierunkowości na 80 m przebiega dookólnie, na 40 m ma postać typowej ósemki, na pozostałych krótszych pasmach — kształt wielolistkowy. Antenę tworzą dwa jednakowe przewody o długości 15,55 m. Do przewodów dipola w środkowej części dołączony jest odcinek symetrycznej linii dwuprzewodowej. Zastosowano tu płaski kabel telewizyjny. W dolnej części obwodu zasilającego (rys. 12-42) dołączony jest dalszy odcinek linii koncentrycznej o dowolnej długości połączony
TT
j-—15.55 m-—15,S5m—
Plaska linia telewizyjna Zr=240+3Q0S
Rys. 12-42. Antena wie-loza kresowa G5RV
Linia koncentryczna o dowolnej długości ZF-bO+75Q
Tk
już wprost z wyjściem nadajnika. W układzie wyjściowym nadajnika stosuje sic niesymetryczny filtr typu t. Antena tego typu jest obecnie szeroko stosowana przez wielu krótkofalowców europejskich. Można ją zalecić wszystkim nadawcom, szczególnie pracuja.cym w warunkach miejskich (małe zakłócenia BCL).
Anteny szerokopasmowe. Dipol Nadinienki
Oporność wejściowa anteny przy rezonansie jest uzależniona od oporności falowej anteny, a ta z kolei od średnicy przewodu tworzącego ramiona anteny. Wraz ze wzrostem średnicy przewodu maleje oporność falowa, oraz oporność wejściowa (składowa czynna i bierna), która — co jest najważniejsze — przyjmuje stałą wartość w szerszym zakresie częstotliwości. Oczywiście zmiany te wymagają stosowania także linii zasila-
218
jącej o zmniejszonej oporności falowej. Na tej też zasadzie oparła się konstrukcja szerokopasmowego dipola symetrycznego Nadinienki.
Stosując anteny o średnicy rzędu 1 m (0,03 ). dla zakresu fal krótkich) otrzymuje sic oporność falową anteny około 300 (-i oraz oporność wejściową rzędu 200 & stałą w szerokim zakresie częstotliwości. Przy linii czte-roprzewodowej o ZF — 200 fi otrzymuje się prawie stałą wartość współczynnika fali bieżącej w linii zasilającej. Współczynnik fali bieżącej nie
• 4 |
kta | |
Rys. 12-43. Zmiany współczynnika fali bie- J | ||
żącej w linii czteroprze- 2 |
. |
Zr*ZQ0S? “—^ |
wodowej zasilającej di- | ||
poi Nadinienki > |
. .......A. |
, , , | , | > | 1 ł A ,
!S 20 24 28 32 35 *0 m
przekracza 3 (rys. 12-43). Dla uzyskania pozornej'dużej średnicy elementów dipola, ramiona anteny wykonuje się w postaci długiego walca utworzonego z szeregu przewodów rozmieszczonych na jego pobocżnicy. W zupełności wystarcza tu 4 6 przewodów miedzianych o średnicy
2 — 3 mm. Przewody utrzymywane są w stałej od siebie odległości za pomocą pierścieni drewnianych, plastykowych lub metalowych. W przypadku stosowania wsporników z drewna należy je uprzednio impregnować w parafinie lub ksylamicie. Przewody przymocowuje się do wsporników cienkim drutem wiązałkowym. Przewody zewnętrzne anteny nie muszą być izolowane od wsporników. Wsporniki metalowe lub plastykowe powinny być koliste, drewniane zaś (z listewek 40 X 40) — sześcio-boczne. Na końcach ramion anteny przewody splata się razem i umocowuje do porcelanowego izolatora. W części środkowej podłącza sic prze
wody symetrycznej linii zasilającej, którą może stanowić także płaski kabel telewizyjny w izolacji z miękkiego tworzywa sztucznego, o oporności falowej 200 300 Q.
Konstrukcja i wymiary anteny dla zakresów 40, 20, 14, 10 m uwidocznione są na rys. 12-44.
Charakterystyka promieniowania dipola Nadinienki jest zgodna z charakterystyką zwykłego symetrycznego dipola jednoprzewodowego. Ze względu na swą złożoność i ciężar antena ta jest uciążliwa w instalacji; niezbędne są tu silne elementy wsporcze wytrzymujące znaczne parcie wiatru na dużą powierzchnię anteny.
219
L