CCF20081013016

wu ivmju fJOtCUĆUII

N Q.

>. aj c 3

TJ —

o E

O) CD Oj 'vy

>, a)

_Q N

JO

to

ca §

ar n cn .9 n £ o

CD 0) O 'C/>

0)

o

S E

o N

O

a

_ -O

0    0)

1    s

co b

I g-

C X3

W

ca

i 5. _

«^ g

i a a-

n -e £

■O CD O

o .c c

N —.

"O 0)

S w

Q- co

(O •—

o

<D 'CO N =

O

N

"a

ca

CL

co

O N

ta o

E 3

>; ® C

"R -* o -D O) o

I « o

i §

S |

co* .2

o

^ 12

§. « 5 ca CO” N

af

O)

o

E

Ib

_w CO ^ to ^

O) C'

N j2 ^

O _    -

.2 o iS >

O C CO CL

5 S “

° p O

g .£

jQ *C ^N

O CD -O

g o 2 E -o c

ą> o b o N

a

E -§ co

N ’© ^Ł W £ -O -o JO £ o

» C OJ o 2 a5

■o___

CO 0)

»!

N ,9>

TJ

CO

CL

(O

£

■O

'CO

o

c

o

a)

-Q

o

jo

0)

'O

'CO

CD

s €

O -O

CD O)

E |

| I

■* N

o -a -o g.

£- w

!2 -D :=.

oo9

'<n e <3

O E -g >- o

b >» CD

.2 O r

P T3 i

-O <B g

2 & g

■§ -C

- u a

ź E o ^m 1q 2

co

CL

CO

N

>s

O

-Q

O

co

O ‘O CO 'CO N

“ O “ c

o

cd a)

Miód pszc/oll 301

Barwę należy określać przez obserwację płynnego miodu o temperaturze 15 45°C w probówce średnicy 10 mm ze szkła bezbarwnego. Miód do badania powi nien być klarowny, bez pęcherzyków powietrza. Obserwację wykonywać przy świetle dziennym, oglądając próbkę pod światło. Barwę miodu skrystalizowanego należy określać przez oględziny przy świetle dziennym na powierzchni przekroju bryły miodu wyjętej z opakowania.

Zapach należy określać przez wąchanie miodu lekko podgrzanego i rozlanego na szkiełku przedmiotowym lub na blaszce aluminiowej. Badanie wykonać w po mieszczeniu wolnym od obcych zapachów.

Smak należy określać przez degustację płynnego miodu w temperaturze pokojowej. Partię miodu, która ma obcy smak lub zapach (np. zapach stęchlizny, środków chemicznych), uniemożliwiający konsumpcję lub inne wykorzystanie surowca, należy zdyskwalifikować.

Pełna ocena jakościowa miodu obejmuje: sprawdzanie opakowań i wymagań organoleptycznych oraz oznaczanie zawartości wody, cukrów redukujących, sacha rozy z melecytozą, arsenu, ołowiu, miedzi, cynku, cyny, oznaczanie zawartości 5-hydroksymetylofurfurolu, kwasowości ogólnej, liczby diastazowej, proliny, prze wodności właściwej, zanieczyszczeń mechanicznych, udziału pyłku przewodniego, a także wykrywanie cech dyskwalifikujących.

Literatura

BORNUS L. (red.): Encyklopedia pszczelarska. Warszawa, PWRiL 1989.

KĘDZIORA N.: Produkty z ula. Nowy Sącz. Wojew. Związek Pszczelarzy 1987.

LEMPKE A. (red.): Towaroznawstwo. Produkty spożywcze. Warszawa, PWN 1985. PIEKARSKA J., ŁOŚ-KUCZERA: Skład i wartość odżywcza produktów spożywczych Warszawa, PZWL 1983.

Polska Norma. Warszawa.Wydawnictwa Normalizacyjne „Alfa”

PN-88/A-77626. Miód pszczeli.

RUM L.: Miód w kuchni. Poznań, PWRiL 1990.

STOJKO A., OSTACH H.: Zastosowanie produktów pszczelich w profilaktyce ekologicznej.

Apimondia: V Międzynarodowe Sympozjum Apiterapii, Kraków 1988.

WOJTACKIM.: Produkty pszczele i przetwory miodowe. Warszawa, PWRiL 1988.

Szkali EIósm Bosunrtarsiwa Wiejskie?*

Biblioteko Główno