CCF20091014018 (2)

i jednoczesne odchylenie odcinka 00' poprowadzonego z punktu O (środek przekroju poprzecznego drutu sprężyny) prostopadle do osi sprężyny o kąt do.» związku z czym punkt O' przesunie się do punktu O". Odcinek

P R² ds

O’O" = dż = R dq> = ——-    (11-2

Ol o

mierzony wzdłuż osi sprężyny może być potraktowany jako elementarne „wydłużenie” fragmentu sprężyny o długości ds. Całkowite wydłużenie sprężyny o n zwojach będzie wobec tego sumą wydłużeń elementarnych i wyniesie

2 izRn

^A ~ J dż. =

0

r PR² ds

J GI₀

4 PR³n ~Gr⁴

8 PD³n Gd⁴ ’

(11.3:

0

gdzie / = 2nRn mm jest długością sprężyny, n - liczbą zwojów sprężyny, £> mm — średnicą podziałową sprężyny, d mm - średnicą drutu sprężyny.

nr^Ą .

PN- siłą rozciągającą sprężyny, I₀ = ——- mm⁴ — biegunowym momentem

bezwładności przekroju poprzecznego drutu sprężyny, G MPa — modułem sprężystości postaciowej materiału sprężyny.

Moduł sprężystości postaciowej G możemy wyznaczyć w zależności od

162