158
Najwięcej informacji dostarczają badania wytrzymałości długoczasowej, jednakże wykonywane są sporadycznie i to raczej do celów poznawczych ze względu na długi czas pomiaru (ok. 1000 h).
Spawaniem nazywa się proces łączenia tworzyw termoplastycznych polegający na ich uplastycznieniu i wzajemnej dyfuzji w obszarze spoiny bez wywoływania docisku łączonych elementów. Spawanie może odbywać się z lub bez użycia spoiwa. Spawanie bez użycia spoiwa ogranicza się do łączenia cienkich folii i w praktyce bardzo rzadko jest wykorzystywane, najczęściej zastępowane jest zgrzewaniem. Technika spawania wykorzystywana jest w budowie rurociągów, przy wykładaniu wysypisk śmieci foliami z tworzyw sztucznych, produkcji zbiorników, wykładaniu wanien galwanicznych, budowie aparatury chemicznej i wielu innych dziedzinach techniki.
Podstawowe typy spoin tworzyw sztucznych oraz sposoby ich otrzymywania przedstawiono na rys. 11. Dobór typu spoiny zależy od rodzaju łączonego tworzywa, grubości spawanych elementów i konstrukcji połączenia. Dla płyt o grubości do 5 - 6 mm stosuje się spoiny V, a dla grubszych spoiny X (jeśli położenie spoiny na to pozwala). Ze względów wytrzymałościowych spoiny doczołowe są korzystniejsze od pachwinowych i wszędzie tam, gdzie to możliwo, należy je stosować.
Podstawowe rodzaje połączeń spawanych przedstawiono na rys. 12. Połą czeń nakładkowych i zakładkowych nie zaleca się przy łączeniu grubych elo mentów, gdyż w czasie pracy połączenia powstaje niekorzystny rozkład napą żeń.
Rys. 11. Podstawowe typy spoin i sposoby ich otrzymywania: A-spoina doczołowa V bez warstwy spodniej, B-spoina doczołowa V z warstwą spodnią, C-spoina kątowa V bez warstwy spodniej, D-spoina V z warstwą spodnią, E-spoina