‘
Badania identyfikacyjne przeprowadza się celem rozpoznania i sklasyfikowania nieznanego tworzywa sztucznego. Najczęściej identyfikacja badanego tworzywa opiera się na wyglądzie zewnętrznym próbki oraz zewnętrznych obserwacjach organoleptycznych. Niektóre tworzywa sztuczne można jednoznacznie zidentyfikować już za pomocą bardzo prostych obserwacji (na przykład celuloid potarty ręką lub o ubranie wydziela charakterystyczny zapach kamfory, natomiast wyroby z polistyrenu rzucone na płytę stołu dają brzęczący odgłos szklano-metaliczny, podczas gdy inne tworzywa dają odgłos głuchy). Aby szybko przeprowadzić rozpoznanie tworzywa, poszczególne badania powinny być ujęte w pewien konsekwentny system. Omówiony tutaj sposób polega na wstępnej eliminacji na podstawie wyglądu zewnętrznego, na badaniu poprzez ogrzewanie i palenie próbki oraz na badaniu uzupełniającym za pomocą rozpuszczalników i odczynników chemicznych.
Wygląd zewnętrzny tworzywa sztucznego jest często tak silnie związany z jego charakterem, że można na pierwszy rzut oka zawęzić poszukiwania do bardzo niewielu tworzyw. Istotną rolę odgrywają takie jego własności, jak: barwa, przezroczystość lub przeświecanie (tę własność mają nieliczne tworzywa), sposób formowania kształtek - np. przez wytłaczanie można kształtować tylko