Pomieszczenie, w którym przeprowadza się próbę powinno być dobrze wentylowane, ciche, o temperaturze 20-23°C i wyposażone zarówno w urządzenia do wykonywania próby wysiłkowej, jak i w sprzęt reanimacyjny.
Ubiór badanego (najczęściej spodenki do ćwiczeń) musi umożliwić umocowanie elektrod w czasie badania ekg. Badany nie powinien co najmniej na 2-3 godziny przed rozpoczęciem próby spożywać posiłku, pić kawy, mocnej herbaty, palić papierosów, pić alkoholu.
Wskazany jest co najmniej 30-minutowy wypoczynek w pozycji leżącej przed rozpoczęciem próby. Chory powinien umieć jeździć na rowerze.
O przeprowadzeniu próby u pacjenta zażywającego niektóre leki decyduje lekarz.
Próbę przeprowadza w zasadzie lekarz. Może ją jednak przeprowadzić wyszkolony wr tej dziedzinie fizjoterapeuta. W czasie trwania próby lekarz musi znajdow-ać się na terenie pracowni, aby mógł natychmiast rozpocząć reanimację w czasie wystąpienia powikłań.
Przed rozpoczęciem próby lekarz bada chorego, ocenia wykonany elektrokardiogram spoczynkowy, mierzy ciśnienie tętnicze krwi i bada tętno.
Próbę rozpoczyna się od obciążenia 25 W, zwiększając je co 3-6 minut o dalsze 25 W aż do uzyskania liczby tętna submaksymalnego dla wieku badanej osoby (tab. 1). W tym momencie próbę należy zakończyć, nawet mimo dobrego samopoczucia chorego i braku zmian w elektrokardiogramie.
Tabela 1. Częstość tętna submaksymalnego w poszczególnych
przedziałach wdeku chorych
Wiek w latach |
Górna granica liczby tętna |
20-29 |
170 |
30-39 |
160 |
40-49 |
150 |
50-59 |
140 |
powyżej 60 |
130 |
14