Rzut oszczepem0066

stworzenie warunków do następnych wysiłków fizycznych w czasie kolejnych zajęć. W zalożności co intensywność. Ćwiczeń i częstot rwośc> treningów należy hrac po treningu gorąca kępiel która ma n« tylko znaczonie hig.enczre. lecz rOwmcz przyspiesza proces odpoczynku

W celu odnowy biolog cznej można stosować również (w miarę możliwości) takie środki jak sauna, automasaż masaż kąpiele solankowe, naświetlanie lampą kwarcową w okres* zimowym. Wymaga to jodnak już bardzo rozbudowanego zaplecza Istotną rok? w odpoczynku odgrywa forma spędzania wolnego czasu Są to sprawy ndywidual-ne i każdy zawodnik powinien zajmować się tym, co najbardziej ut? i co pozwala mu oderwać sę od spraw zwą-zanych bezpośrednio z treningiom Ma to szczególne znaczenie w C2as* obozów i zgrupować, kiedy tego wolnego czasu jest dość dużo Korzystanie z różnych form rozrywki ąk rę> koncerty, gry lewarzyske. zabawy towarzyskie i świetlicowe, książka, kino. teatr, telewizja oraz roai zacja własnych zainteresowań, ułatwia i przyspiesza odpoczynek. a jednocześnie pozwala na samorealizację własnej osobowości.

W proces* treningu kontrola lekarska nabiera dużo większego znaczenia r/ź u przeciętnych ludz . Względy formalne związane z przepisami uczestnictwa w treningach i zawodach wymagają odbywana regularnych ba dah lekarskich, w wyniku których określana jest zdolność zawodnika do treningu i zawodów Za względu na możliwość powstawania urazów i kontuzji oraz przemęczenia inaczej w treningu nazywanego przetrenowaniem, poddawanie się regu arnym bacanom lekarskim jest konieczne

U oszczepmków najczęsoej występującymi urazami będą urazy aparatu ruchu, a więc kość. mięśni, wiązadeł i ścięgien, szczególnie tułowia pasa barkowego i ręki rzu cającej. Występować mogą również pewne dolegliwości wynikające z przeciążeń. W takich sytuacjach należy niezwłocznie udać s ę do lekarza specjalisty, który beczie kierował leczeniem oraz ud/ el wskazówek dotyczących ograniczeń w treningu lub możo zalecić okresową prze'-wę. Urazy powstają najczęściej w warunkach wysiłków maksymalnych, co dzieje sk? przede wszystkim na zawodach Natomiast przccąźema powstają w wyniku stosowania przez dluzszy okres jednostronnych ćwiczeń o dużej intensywności.

Zawodnik w skrajnych sytuacjach może do.ść do stanu tzw przetrenowania, które jest formą ogólnego przemęczenia wynikającego z dużej objętości I intensywności treningu Objawia sę to ogólnym znechęccn.em i obniżeniem się aktywności ze szczególną niechęcią do wysiłku fizycznego, brakiem apetytu, bezsennością ild Stan taki wymaga pewne; przerwy w treningu, zmiany 'orm i środków treningowych oraz obniżenia intensywności treningu Jest to zwykle stan przejściowy, który po pownym czasio mija.

Oszczepnik będący po określonym urazie lub przetrenowany powinien spokojne i cierpliwie wracać do pemej aktywności treningowej Jeżeli ura2 wymaga* leczenia lo. przestrzegając poleceń lekarza co do sposobu leczenia i długość jego trwania, trening można podjąć po polnym powrocie do zdrowia

Trening należy rozpocząć ze stopniowo wzrastającą «-lensywnością. zwracając uwagę na łagodne zwiększanie obciążeń tych partii mięśniowych, które uległy uszkodzeniu Trzeba unkac wysiłków maksymalnych i w zasaozic me brać udziału w zawodach w swojej konkurencji, tj. w rzuć* oszczepem. a'e można startować w innej W tym okresie treningu zawodnik pozostaje cały czas pod kontrolą lekarza W ramach treningu radży uwzględnić proces rehabilitacji, stosując wzmocnienie określonych partii mięsm. wiązadeł lub soęgen, pracować nad zwększe-mom ruchomości ampMudy ruchu w stawach oraz stosować środki odnowy w postaci kąpei. naświetlań, masaży Itp. na te miejsca, które u'ogły urazowi

Udział w zawodach w rzuóo oszczepom może nastąpić po polnym wyleczeniu oraz po odpowiednim okresie przygotowania Zbyt wczesny start po urazie z jednej strony me pozwala na osiągnięcie dobrego wyniku na skutek zahamowań psychicznych, z drugiej zas może doprowadź ć do powtórzenia się urazu w tym samym miejscu, w rezul-tace czego leczenie, rehabilitacja i powrót do polnej sprawności trwa ohi2ej i jest dużo trudniejszy