CCF20100512031

Ręforma nie może być zbyt radykalna, rewolucyjna, ale musi pogodzić zdrowy tradycjonalizm z rozumną ewolucją, wynikającą z rozwoju języka i potrzeb życia współczesnego (92, Komunikat Komitetu Ortogr. PAU).

2. Skład osobowy Komitetu Ortograficznego i zasady jego działania. By Komitet Ortograficzny mógł mieć jak największy autorytet społeczny, oprócz przedstawicieli Akademii oraz Komisji Językowej na jego członków powołano przedstawicieli najbardziej kompetentnych instytucji naukowych, kulturalnych i społecznych; dla zabezpieczenia się zaś przed nieprzyjęciem uchwał Komitetu przez Ministerstwo W. K. i O. P. poproszono Ministerstwo o- wydelegowanie do Komitetu swoich przedstawicieli. W rezultacie w skład Komitetu Ortograficznego weszli:

dr Władysław Szyszkowski, wizytator ministerialny, i prof. Stefan Saski — Ministerstwo W. R. i O. P.;

prof. Juliusz Kleiner i dr Tadeusz Żeleński (Boy) — Polska Akademia Literatury;

prof. Aleksander Wasiutyński — Akademia Nauk Technicznych;

prof. Jerzy Kuryłowicz (w ciągu prac ustąpił z powodu wyjazdu za granicę) i prof. Witold Taszycki — Towarzystwo Naukowe Lwowskie;

prof. Witold Doroszewski i prof. Stanisław Słoński — Towarzystwo Naukowe Warszawskie;

prof. Edward Klich — Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Poznaniu;

prof. Jan Otrębski — Towarzystwo Przyjaciół Nauk w Wilnie;

doc. Zenon Klemensiewicz — Towarzystwo Polskich Nauczycieli Szkół Średnich i Wyższych;

dr Bronisław Wieczorkiewicz — Związek Nauczycielstwa Polskiego;

dyr. Maria Majewiczówna — Stowarzyszenie Chrze-ścijaósko-Narodowego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych;

dr Jan Piątek — Polskie Towarzystwo Wydawców Książek;

dr Zygmunt Tempka (Nowakowski), a po jego ustąpieniu¹ dr Karol Irzykowski — Związek Dziennikarzy Rzeczypospolitej Polskiej;

profesorowie: Stanisław Kutrzeba, Stanisław Kot, Jan Stach i Leon Wachholz — jako delegaci Zarządu oraz Wydziałów II, III i IV Akademii;

profesorowie: Adam Kleczkowski, Tadeusz Lehf--Spławiński, Kazimierz Nitsch Stanisław Pigoń

¹ Rezygnacja Zygmunta Nowakowskiego z uczestnictwa w Komitecie Ortograficznym PATJ miała swe powody, a także i poważne następstwa. Stosunki między prof. Nitschem i Nowakowskim nie były najlepsze. Zaczęło się od tego, że w r. 1933 w felietonie Pod-Icoeiolelc („Ilustrowany Kurjer Codzienny” nr 9 z 9 stycznia) Nowakowski dokuczył prof. Nitschowi, zamieszczając tam dość szczegółową, złośliwie humorystyczną krytykę przykładów pisowni łącznej i rozdzielnej zawartych w IX wydaniu Pisowni polskiej PAU; prof. Nitsch zaś nie doceniał kompetencji Nowakowskiego w sprawach językowych, toteż Nowakowski czuł się źle w Komitecie, czemu dał wyraz w felietonie Ordynacja ortograficzna: „Gdy człowiek ma zamiar zabrać głos w tern światłem gronie językoznawców, zapomina języka w gębie, przejść musi całą gehennę tremy. Kilka razy, podnosząc palce, mówiłem na mokro, w śmiertelnej obawie, że palnę jakieś głupstwo” („Iłustr. Kurjer Codz.” 1935, nr 159, s. 3). Z udziału w Komitecie Ortograficznym Nowakowski się wycofał, a Marian Dąbrowski, właściciel krakowskiego koncernu prasowego, do nowych przepisów ortograficznych ustosunkowany negatywnie (może właśnie przez Nowakowskiego), nie wprowadził nowej pisowni do końca swego istnienia, tj. do września 1939 r. stosował ortografię sprzed 1936 roku.

73