CCF20101219001 (5)

Siła inicjująca ruch musi przekroczyć wartość T, aby wprawić ciało w ruch.

Tarciem ruchowym - nazywa się tarcie zewnętrzne, gdy dwa ciała ślizgają się lub toczą po sobie. Siła tarcia przeciwstawia się wówczas ruchowi. Siła ma zwrot przeciwny do zwroty prędkości względnej ciała.

T= Np

Tarciem cięgna o krążek (bęben) nazywamy siły tarcia występujące między powierzchniami cylindrycznymi i cięgnami, taśmami, sznurami, pasami lub linami na nie nawiniętymi. Siły te w hamulcach taśmowych hamują wzajemny poślizg hamulca i taśmy, natomiast w przypadku kół pasowych nie dopuszczają do wzajemnego poślizgu koła i pasa.

W celu omówienia problemu tarcia cięgien, rozpatrzmy giętkie cięgno stykające się z powierzchnią walca. Na rys.12.1 przedstawiony jest walec a na nim cięgno stykające sie z jego powierzchnią wzdłuż łuku ADB. Kąt ADB odpowiada kątowi Środkowemu 00 zwanemu kątem opasania.

Rys. 12.1

Współczynnik tarcia cięgna o walec równy jest 00

Do jednego końca cięgna przyłożona jest siła 51. W celu zachowania równowgi sił należy znaleźć najmniejszą siłę S2, którą należy przyłożyć do drugiego końca cięgna. Rozpatrzmy w tym celu równowagę sił, przyłożonych do elementu walca DE o długości ds = R d00 gdzie R jest promieniem walca. Na element ten działają siły naciągu S + dS i S w punktach D i E, normalna reakcja dN i siła tarcia dT.

Zrzutujmy siły na kierunek normalny i styczny. Otrzymamy wówczas równania równowagi:

(S + dS) cos —— - S cos —- - dT = 0,

2 2

dN~(S + dX) sin — - Ssin — - 0.

2 2

Przyjmując

2 2

oraz

cos(—-) 2

= 1

, otrzymujemy (pomijając wyrazy małe wyższego rzędu):

ds = dT, dN = 2S sin —= Sd <■>?

2

Ponieważ rozpatrywane położenie jest położeniem granicznym (tzn. na granicy poślizgu), więc dT = ndN. Podstawiając wrtoŚci dT i dN, otrzymujemy: dS =00S d000a po scałkowaniu w0granicach

Ą

S₂ =    (wzórEulera)

ln — =

23.Wytrzymałość materiałów, opierając się na prawach mechaniki, ogólnej, zajmuje się badaniem zdolności materiału do przenoszenia określonej wartości obciążenia przy jego odporności na odkształcenie i zniszczenie.