Węgliki spiekane są materiałami składającymi się głównie węglika wolframu WC o udziale objętościowym ok. 65-95% oraz węglików innych metali trudno topliwych: tytanu Ti, tantalu Ta i niobu Nb. oraz metalu wiążącego, którym jest zwykle kobalt Co (od 5-10%). Ponadto mogą być produkowane węgliki spiekane, w których metalem wiążącym jest nikiel, molibden oraz żelazo lub ich stopy z kobaltem.
Węgliki spiekane, w których miejsce węglika wolframu, zajmuje węglik tytanu TiC oraz azotek tytanu TiN i węglikoazotek tytanu TiCN występują w literaturze pod nazwą cermetali narzędziowych.
Węgliki spiekane otrzymuje się metalurgią proszków. Pierwszy etap produkcji węglików spiekanvch polega na wytwarzaniu bardzo drobnych proszków poszczególnych węglików. Następnie są one, już w odpowiednich proporcjach, mielone razem oraz przesiane, a w końcu poddane prasowaniu. Wypraski gotowych produktów poddawane są od razu spiekaniu końcowemu w próżni w temperaturze 1400-1500°C, natomiast gdy konieczna jest jeszcze obróbka kształtująca to węgliki są prasowane w bloki, które poddaje się spiekaniu wstępnemu w temperaturze 800-1000°C, potem poddaje się je cięciu i formowaniu mechanicznemu, a uzyskany wyrób jest poddany spiekaniu końcowego w taki sam sposób jak wypraski gotowych wyrobów.
Węglików spiekanych nic poddaje się obróbce cieplnej, gdyż metal wiążący nie podlega przemianom fazowym. Węglików' spiekanych nie poddaje się również do obróbki plastycznej i mechanicznej polegającej na toczeniu i frezowaniu. Mogą być jednak szlifowane lub docierane.
Niepokrywane węgliki spiekane podzielono wg polskiej normy PN-88H-89500 na 3 grupy: S, U i H.
Grupa S. oznaczana kolorem niebieskim, stosowana jest do obróbki materiałów dających długi wiór, głównie stali i staliwa (jest odpowiednikiem grupy zastosowania P wg normy PN-ISO 513).
Grupa U. oznaczana kolorem żółtym, jest grupą uniwersalną, stosowaną do obróbki materiałów dających zarówno długi jak i krótki wiór, takich jak: stal i staliwo, stale nierdzewne, żaroodporne i żarowytrzymałe, w tym stale austenityczne, żeliwo szare i stopowe, stale automatowe, metale nieżelazne i stopy lekkie (jest odpowiednikiem grupy zastosowania M wg normy PN-ISO 513).
Grupa H, oznaczana kolorem czerwonym, stosowana jest do obróbki materiałów dających krótki wiór. głównie żeliwa szarego i białego, stali w stanie zahartowanym, tworzyw sztucznych, materiałów ceramicznych, szkła, porcelany, kamienia, metali nieżelaznych: miedzi, mosiądzu, aluminium i ich stopów (w tym trudnoobrabialnych stopów' z krzemem), a. także twardych kartonów oraz miękkiego lub twardego drewna (jest odpowiednikiem grupy zastosowania K. wg normy PN-ISO 513).Spieki grupy H charakteryzują się największą odpornością na ścieranie i największą zawartością węglika wolframu (ponad 90% stężenia wagowego).
Według nowej nomenklatury węgliki spiekane oznacza się w następujący sposób:
• węgliki spiekane niepowiekane z przeważającym udziałem węglika wolframu WC:
HW-P20 lub tylko P20
• węgliki spiekane niepowiekane z przeważającym udziałem węglika tytanu TiC lub
azotku tytanu TiN (tzw. cermetale narzędziowe): IłT-KOl
• węgliki spiekane powlekane: HC-M15.
2.2.3. Spieki ceramiczne
Spieki ceramiczne stosuje się wyłącznie do produkcji płytek wieloostrzowych, mocowanych mechanicznie w gnieździć korpusu narzędzia. Charakteryzują się bardzo