CCF20110312018

Przykładowe rozwiązanie instalacji piorunochronnej na dachu krytym słomą przedstawiono na rys. 38.

Minimalna odległość pomiędzy gałęziami drzewa (w przypadku bezpośredniego trafienia w drzewo) a dachem z materiału łatwopalnego, jaka powinna zapewnić ochronę przed tego rodzaju zagrożeniem wynosi d= 2 m

Rys. 38. Zwody podwyższone na dachach krytych słomą lub latwozapalnym materiałem

Konieczność stosowania zwodów podwyższonych może również wystąpić w obiektach zabytkowych, które wymagają podstawowej ochrony odgromowej.

4.5. Ochrona przed przeskokami iskrowymi

Stosowane obecnie materiały pokryć dachowych są najczęściej niepalne lub trudno zapalne i do ochrony obiektów budowlanych należy, zgodnie z obowiązującymi zaleceniami, wykorzystywać zwody niskie.

Montując takie zwody należy koniecznie zwrócić uwagę na zachowanie odstępów bezpiecznych i wyeliminowanie możliwości wystąpienia przeskoków iskrowych od zwodów do elementów przewodzących wewnątrz budynków.

Dopuszczenie do przeskoków iskrowych i niekontrolowany rozpływ prądu udarowego w elementach przewodzących wewnątrz obiektu budowlanego może spowodować znaczne szkody materialne oraz stworzyć zagrożenie dla ludzi przebywających w obiekcie. Dokładny sposób określania odstępów bezpiecznych przedstawiono w rozdziale 4.2.1.

W praktyce bezpieczne odstępy izolacyjne najłatwiej zachować w nowo budowanych obiektach. W takim przypadku można zaprojektować i wykonać instalacje przewodzące w obiekcie w taki sposób, aby były dostatecznie oddalone od elementów instalacji piorunochronnej.

Sprawa jest znacznie bardziej skomplikowana w obiektach starszych, w których dokonywana jest rozbudowa lub przebudowa np adaptacji sztychu do celów mieszkalnych lub gospodarczych. W takich przypadkach właściwe rozmieszczenie instalacji i spełnienie wymagań zachowania odstępów bezpiecznych może być bardzo kłopotliwe lub wręcz niewykonalne.

Rozwiązaniem może być zastosowanie połączeń wyrównawczych lub zwodów wysokich. W przypadku wyrównywania potencjałów w obiekcie należy w miejscach zbliżenie połączyć przewodzące elementy wewnątrz budynku z elementami instalacji piorunochronnej. Przyjmując takie rozwiązanie doprowadzamy do wnikania prądu piorunowego do wnętrza obiektu i powinniśmy zapewnić jego bezpieczne odprowadzenie do uziomu. Obserwacje wykazują, że jest to bardzo trudne zadanie i wymaga dużego doświadczenia oraz właściwej oceny występującego zagrożenia.

50

Podręcznik

Rys. 39. Przeskoki iskrowe pomiędzy elementami instalacji piorunochronnej a instalacjami wewnątrz obiektu budowlanego

Znacznie bezpieczniejszym sposobem ochrony jest stosowanie zwodów podwyższonych. Przykład takiego rozwiązania przedstawia rys. 40.

ZWÓD

PODWYŻSZONY

Rys. 40. Przykład montażu zwodu podwyższonego

Odsuniecie zwodów od powierzchni dachu pozwala na dowolne rozmieszczanie przewodów instalacji elektrycznej, przewodów telekomunikacyjnych i sygnałowych wewnątrz budynku.

4.6. Przewody odprowadzające

Podobnie jak w przypadku zwodów, jako przewody odprowadzające należy wykorzystać elementy przewodzące naturalne lub przewody sztuczne. Wymiary elementów stosowanych do odprowadzania prądów piorunowych zestawiono w tabeli 31. W tabelach 32 i 33 przedstawiono wymagane odległości pomiędzy przewodami odprowadzającymi, przewodami a ścianami obiektu oraz samymi wspornikami.

51

Zeszyt 11