CCF20111125003 (4)

Innym sposobem regulacji prędkości silników obcowzbudnych, jest regulacja 22 pomocą układu Leonarda.

Rys. 5. Układ Leonarda.

Układ ten umożliwia szeroką regulację prędkości od n = 0. W układzie tym regulacja polega na zmianie napięcia zasilania twomika silnika obcowzbudnego M2. Źródłem zasilania twomika jest prądnica sterująca obcowzbudna P, jest ona napędzana przez silnik prądu zmiennego Ml. Napięcie zasilania układów wzbudzenia prądnicy i silnika roboczego uzyskuje się z wzbudnicy W. Regulując prąd wzbudzenia prądnicy P za pomocą regulatora Rr»i zmienia się w sposób ciągły napięcie U, w zakresie od zera do napięcia znamionowego. Ciągłej zmianie napięcia U odpowiada zmiana prędkości od n = 0 do n = n.. Regulacja ta jest ekonomiczna, ponieważ reguluje się tylko prąd wzbudzenia prądnicy P. Zmianę kierunku wirowania silnika M2 uzyskuje się przez zmianę kierunku prądu wzbudzenia prądnicy P. Chcąc uzyskać prędkości n > n, osłabia się pole silnika roboczego za pomocą regulatora R^. Regulacja prędkości u obszarze od n = 0 do n = n» odbywa się przy stałym prądzie twomika więc M„=const, a w obszarze powyżej prędkości znamionowej moment maleje, natomiast moc P=const.

Maszyny pracujące u układzie Leonarda są głównie stosowane do napędu walcarek walcarek i maszyn wyciągowych.

b) Silnik bocznikowy

Zmianę prędkości wirowania silnika bocznikowego można otrzymać przez zmianę rezystancji obwodu wirnika.

Rys. 6. Regulacja prędkości obrotowej przez włączenie dodatkowej rezystancji Rj.

4