.i.>n tzęsc 11. Ku/wi<{/,ama i oupuwieuzi
przepływu Qz = 0,037 m3 s_1 i odpowiadającą mu wysokość zastępczą Hz = 34 m. Powyższym wartościom odpowiada sprawność pompy rj = 0,7.
Szukana minimalna moc silnika
czyli
N =
1000 0,7
= 17,63 kW.
5.3.6. W pierwszej kolejności sprawdzamy, czy wysokość ciśnienia pompowania jest mniejsza od spadku ciśnienia wzdłuż przewodu głównego.
Prędkość w przewodzie głównym
= 0,637 m-s 1,
4 Q _ 4-0,02 n d2 7t-(0,2)2
natomiast liczba Reynoldsa
cd 0,637-0,2
Re = — = -2——V = 4246.
v 0,3-10
-4
Współczynnik strat na długości
X =
0,3164 0,3164
7^ >246
zatem wysokość strat wzdłuż rurociągu głównego AB (rys. II-5.14) wyniesie:
c2 /
hXA B =
, (0,637)2 90000 ^ „
n, ^ 0,39 - - = 363 m.
XAB 2-9,81 0,2
Wysokość ciśnienia tłoczenia (pompowania)
= 223 m.
912-9,81
Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że ciśnienie pompy jest niewystarczające, ponieważ
W związku z tym, dołączymy do rurociągu głównego AB odgałęzienie równoległe AC (rys. 11-5.14), a wówczas na odcinku AC wystąpi mniejsza prędkość przepływu niż w pozostałej części BC rurociągu. Tym samym zmaleją straty na długości (liniowe) i może okazać się, że ciśnienie pompy wystarczy na pokonanie oporów przepływu, przy dostatecznie długim przewodzie dodatkowym.
Długość x przewodu dodatkowego obliczymy według schematu przedstawionego na rys. II-5.14:
_P
PQ
•XAC
+ h
XCB-
Ponieważ
I
zatem
oraz
hXCB _ ,
l-x~ CB'
pg ~ ^ACX + JCb(1 X)> (2)
lidzie ./AC oznacza spadek hydrauliczny na długości AC, JCB —spadek hyydrauliczny HU odcinku CB, a x — długość przewodu dodatkowego.
Spadek hydrauliczny
CB ~ J AB>