CCF20120519027

Pokolenie — suma wszystkich należących do kulturowego kręgu osób w mniej więcej równym wieku, które na podstawie wspólnej sytuacji społeczno - historycznej wykazują podobieństwo postaw, motywacji czy systemów wartości.

Pokolenie - jest elementem tworzącym kulturę,'czynnikiem decydującym o kształcie społeczeństwa, jednostki podobnie myślą przeżywają rzeczywistość, charakterystyczne jest tu współistnienie wobec wydarzeń społeczno - historycznych.

Miedzypokolenia — tworzone przez starszych niż my sami ale młodszych od naszych rodziców.

Helmut Schelsky — zachowania młodzieży uwarunkowane są przez podstawowe struktury społeczne i ich prawidłowości. Przyczyna dyskomfortu odczuwanego przez młodzież jest dysproporcja miedzy życiem rodzinnym, wymaganiami bliskiego kręgu osób, więziami emocjonalnymi a sposobem, w jaki jesteśmy traktowani w społeczeństwie.

Samuel Eisenstadt - role społeczne i sytuacja młodzieży są produktem relacji społecznych, przy czym zależą one od właściwego przebiegu procesu socjalizacji uwarunkowanego struktura społeczną

Grupy rówieśnicze w uieciu Eisenstadta - są wzmacniane przez społeczna tendencje do przyporządkowania ról wdług kryterium wieku, likwidują także napiecią integrują osobowość członków, wtórnie podtrzymują status qou .

Grupa rówieśnicza wg 1 enbrucka - lest gr pośrednią sytuującą się na przecięciu dwóch sektorów: społeczeństwa dorosłych i wieku dziecięcego, ale i różnych wpływów' socjalizaeyjnych: rodziny, rówieśników, mediów. Grupa jest czynnikiem pozytywnie działającym na jednostkę:dostarcza idetyfkacji, wyodrębniamy się ze społeczeństwa dorosłych.

W teorii działań młodzież nie stanowi wspólnoty wieku lecz wspólnotę świadomości. Młodzi na całym świecie upodabniają się do siebie w wartościach, wzorach działanią mimo różnic etnicznych, kulturowych czy do niedawna językowych.

Leopold Rosenmayer - każdy konflikt powoduje przemiany, młodzież znajduje się w polu napięć między utartymi wzorcami zachowań a wyzwaniami i wymogami struktury społecznej.

^Pokolenie kidults — dorosłe dzieci, odraczające w nieskończoność podjęcie tradycyjnych ról społecznych.

Ujęcie interakcyjno-etnometodologiczne - grupy rówieśnicze wyłaniają się w wyniku poszukiwania i integrow'ania osób które w podobny sposób doświadczają sytuacji społecznej i życiowej.

Środowisko:

>    Ekologiczne centrum (rodziną bliscy przyjaciele, kontakty face to face)

>    Strefa sąsiedztwa (okolicą podwórko, pub, dyskotek)

>    Strefa odcinków (szkołą zakład pracy, instytucje społeczne)

>    Peryferie ekologiczne (wakacje, sporadyczne sposoby spędzania czasu wolnego)

> peryferierckólogiczne (wakacje^spora^ezne^sposnby^spędzania-wolnego^zasu).

/W. Adamski wyróżnia dwie podstawowe koncepcie teoretycznego ujmowania młodzieży w kontekście iei integracji ze społeczeństwem:

koncepcie adaptacyjna, podkreślającą trwałość społeczeństwa i związków między kulturą a zastanym układem struktur społecznych. Młodzi -w myśl jej założeń — urabiani sa wzór i podobieństwo starszych, a efektem tak rozumianej socjalizacji jest ^przystosowanie. się do społeczeństwą nie ma bowiem możliwości wyłamania się spod preferowanych wzorców i

Ho

O A-'''

O Ł '

koncepcie odrębnej podkultury, ujmującą młodzież jako odrębną kategorię społeczną obejmującą grupy rówieśnicze, młodzież licealną i akademicką która często kieruje się własnym systemem norm i wartości różniących się od tych, które fepreźentówaneśą przez pokolenie starszych. Aleksander Kamiński w swej koncepcji związków młodzieży pisźe, że młodzież stanowi podkulturę, co oznaczą że modyfikuje przyjęte przez ogół społeczeństwa normy, wartości i wzory kulturowe.    / c ..'3, .■> /ty 3    7uC    /r?    /'o-Qs^,tf7

Możliwe sa przy tvm takie rodzaje postaw, jak: nonkonformizm, sprzeciw wobec wartości, do których dorośli usiłują wdrażać młodzież, adaptacja kulturalna i konserwatyzm.

Typy doświadczeń społecznych:

Pierwszy typ doświadczenia zinternalizowane w procesie socjalizacji i wychowania, funkcjonujące w osobowości jednostki jako pamięć społeczna i objawiające się wspomnieńiami rozpoczynającymi się nierzadko od słów „za moich/naszych czasów...’’, „kiedy byłem dzieckiem" itp.;    s    Cw- i-o-ioac •

Drugi typ doświadczeń odgrywa istotniejszą rolę w inicjowaniu przez młodzież przeobrażeń, pierwszy umożliwia jedynie realizację funkcji reprodukcyjnej, odtwarzanie społecznych wzorców, które nie mają wymiaru transformatywno-przeobrażeniowego. Jest jednak jeszcze co najmniej jeden warunek, pierwotny wobec typu doświadczeń socjalizaeyjnych, który umożliwia młodzieży inicjowanie przeobrażeń społeczno-kulturowych. Jest nim rodzaj społeczeństwa, możliwość zmiany _systemu, przejścia od społeczeństwa tradycyjnego, statycznego, o powolnym rytmie przemian,. do-dynamicznego,