^^Z^feKcf^&ii^kyo^órrtŹi^dyaakh-kairti szczc?ólówvmi'.
Dydaktyka jako teoria o nauczaniu - uczeniu się obejmuje swoimi badania cni wszystkie przedmioty i szczeble pracy szkolnej. Dlatego nazywamy ją dydaktyką ogólna,.
Dydaktyki szczegółowe, tzw. metodyki nauczania poszczególnych przedmiotów są teoriami nauczania i uczenia odpowiednich przedmiotów na określonych szczeblach nauczania, np. metodyka nauczania matematyki.
Jedynie metodyka nauczania początkowego wywodzi swą, nazwę nie'od przedmiotu szkolnego lecz od szczebla pracy dydaktycznej, tzn. kiasy 1 - 111 szkoły' podstawowej.
Dydaktyka ogólna jest ściśle poważana ze wszystkimi metodykami nauczania, opiera się na wynikach badań prowadzonych przez przedstawicieli dydaktyk szczegółowych oraz formułuje uogólnienia, które sa_ podstawa, teoretyczna, wszystkich metodyk.
6.. Omó<v óróóeś.'nauczania '- uczenia, sie. i wskaż.iego charakterystyczne cechvi
Przez proces, nauczania - uczenia się rozumiemy zbiór powiązanych .ze sobą czynności ucznia i nauczyciela warunkujących się wzajemnie i podporządkowanych realizacji wspólnego celu. którym jest wywołanie u.dzieci i młodzieży pewnych zamierzonych i względnie trwałych zmian. Przedmiotem badań dydaktyki jest właśnie analiza tak rozumianego procesu, łącznie z czynnikami, które go wywołują, waautkami w jakich przebiega, a także rezultatami do których prowadzi.
W. procesie nauczania - uczenia się sprawą nadrzędną jest osiągnięcie określonego celu stosując odpowiednie treści i metody, fermy organizacyjne i środki. Głównym zadaniem dydaktyki jest wykrywanie charakterystycznych ćia tego procesu prawidłowości oraz ustalenie opartych na nich norm postępowania,
Charajccerystycsie cechy procesu nauczania - uczenia się:
A. składa się z mniej lub bardziej obszernych zbiorów czynności (aktów) nauczania - uczenia się,
B. uózenie się jest. ściśle powiązane z nauczaniem co powoduje, że czynności uczenia się będąc inspirowane, kierowane i oceniane przez nauczyciela równocześnie same modyfikują jego postępowanie:
C. w przeciwieństwie do jednorazowych aktów nauczania uczenie się jest systematyczne, zamierzone i długotrwale,
D. uczenie się zmierza do wcześniej zaplanowanych, rezultatów postawionych przez programy nauczania
W wyniku nauczania - uczenia, się uczniowie będąc pod kierunkiem nauczyciela osiągają w mniejszym lub większym stopniu wyznaczone ceie kształcenia, tzn.,. przyswajają, sobie określone wiadomości, umiejętności i nawyki, opanowują podstawy naukowego poglądu na świat, rozwijają, swoje zainteresowania i zdolności poznawcza oraz wdrażają się da samokształcenia. 7
Osiągnięcia tych celów zależą, od jakości samego procesu nauczania - uczenia się oraz racjonalności prowadzenia procesu nauczania-uczenia się.
Cechy tego procesu: A. Systematyczność,
B. planowość,
C. „ukierunkowanie na wynik”,
D. długotrwałość,
E. instytucjonalność.
Cechy okazjonalnego aktu (pojedynczej' czynności) nauczania - uczenia się:
* przypadkowość,
* krótkotrwało ść.
Nazwa dydaktyka pochodzi z języka greckiego, w którym didaktikos znaczy „pouczający’, a didasko - „uczę”. Po raz pierwszy użyto jej w 1613 roku w Niemczech. W tym roku Stelwig i Jung opracowali „Krótkie sprawozdanie z dydaktyki, czyli nauczania Ratychiusza”. Uważali oni dydaktykę za szkolę nauczania.
J.A. Komieński w 1697 r. opublikował „Wielka dydaktyka, przedstawiająca uniwersalną sztukę nauczania wszystkich wszystkiego”. Dydaktyka wg Komieńskiego to sztuka nauczania i wychowania. Na początku XIX w. Jan Fryderyk Herbart określił dydaktykę jako teorię „nauczania wychowującego” /przekazywanie wiedzy głównie w teorii/. Na przełomie XIX i XX w. John Dewey przedstawiciel „nowego wychowania” uważał nie tylko dydaktykę jako teorię nauczania, ale przede wszystkim jako teorię uczenia się /uczniowie musieli sami dochodzić do wiedzy, rozwijać umiejętność praktycznego działania/.
Obecnie uważa się, że nauczanie wiąże się ściśle z uczeniem się tworzą zintegrowaną całość - proces nauczania - uczenia się. Czynniki, które łączą ten proces to:
- wspólny cel
- stosowanie metod, form organizacyjnych, środków.
Nauka o nauczaniu i uczeniu się to „system poprawnie uzasadnionych twierdzeń i hipotez dotyczących procesu zależności i prawidłowości nauczania - uczenia się oraz sposobów kształcenia tego procesu przez człowieka.
• teoretyczną - o charakterze diagnostycznym i prognostycznym,
• praktyczną - instrumentalna zajmuje się wychowaniem.
Dydaktyka jako nauka dostarcza wiedzy , analizuje zależności warunkujące przebieg i wyniki nauczania — uczenia się, wskazuje metody, formy organizacyjne i środki.
- brak -