CCI00038

42 A'..Jankowski

Rys.2,11 regulacji.

Rys.2.12.

ciaLI2]

. Charakteryslyki alMialom U - f(l„J p„, „ . „_nll:    _ „,_p|ęd<.    ,

, 1J2 - napięcie na 2. stopniu regulacji

HM-

stopniu

Elektroniczny regulator napięcia składa się z 3 stopni: stopnia kształtowania charakterystyki temperaturowej, stopnia pomiarowego i stopnia mocy. Elektroniczne regulatory napięcia są regulatorami o działaniu impulsowym (element półprzewodnikowy okresowo umożliwia przepływ prądu przez uzwojenie wzbudzenia, przy czym albo przewodzi on całkowicie, albo znajduje się w stanic nieprzewodzenia). Szerokość impulsów, a więc wartość średnia prądu wzbudzenia zależy od chwilowej prędkości obrotowej alternatora i jego obciążenia. Taka konstrukcja pozwala zmniejszyć moc traconą w elementach elektronicznych. Sprzyja to zwiększeniu niezawodności regulatora i umożliwia hermety-zację jego obudowy przy użyciu mas zalewowych, korzystną ze względu na występujące w czasie eksploatacji obciążenia mechaniczne i korozyjne. W celu optymalizacji ładowania akumulatora regulator napięcia powinien mieć odpowiednią charakterystykę temperaturową oraz ewentualnie układy pomocnicze. We wszystkich typach regulatorów impulsowych zachodzi konieczność tłumienia przepięć występujących przy nagłym wyłączaniu prądu w obwodzie wzbudzenia (dioda tłumiąca) i ograniczania poziomu zakłóceń radioelektrycznych.

Zgodnie z rysunkiem 2.12 stopień pomiarowy może być dołączony do punktów 1 lub 2. Przy dołączeniu do punktu 1 regulator otrzymuje informacje o wartości regulowanego napięcia na zacisku wyjściowym alternatora („machinę sen-sing’’), natomiast przy dołączeniu do punktu 2 - na zacisku akumulatora („bartery sensing”). W drugim przypadku niez.będny jest dodatkowy przewód łączący regulator z alternatorem. Mimo większej liczby przewodów i związanej z tym mniejszej niezawodności, układy z pomiarem napięcia akumulatora stosuje się częściej w tych przypadkach, w których występują spadki napięcia na długich przewodach. W przewodzie łączącym wejście układu pomiarowego z zaciskiem akumulatora nic ma wyłącznika, toteż rezystancje układu muszą być tak duże. by pobór prądu z akumulatora był mniejszy od prądu samowyładowania akumulatora. Niektóre firmy produkują regulatory napięcia przystosowane do pracy w obu wariantach.

Przykłady konkretnych rozwiązań pokazano na rysunku 2.13. Różnice pomiędzy układami przedstawionymi na rysunkach 2.l3a i 2.13b spowodowane są koniecznością stabilizacji napięcia wyjściowego alternatora przy przerwaniu głównego przewodu zasilającego. W układzie z rysunku 2.13b dodatkowe elementy D3 i R6 służą właśnie temu celowi. W czasie normalnej pracy dioda D3 jest spolaryzowana w kierunku przewodzenia i dzielnik pomiarowy RJ, R2 jest zasilany napięciem akumulatora. Przerwanie przewodu wyjściowego alternatora powoduje wzrost napięcia. Skutkiem lego jest zwiększenie spadku napięcia na R6 i dioda D3 zostanie zablokowana (spolaryzowana zaporowo), a napięcie wyjściowe alternatora ustali się na wartości równej sumie napięcia znamionowego i spadku napięcia na rezystorze R6. Przy przerwie w przewodzie pomiarowym (zacisk S) dioda D3 jest również zablokowana i tranzystor T2 nic otrzymuje