CCI00067

łu przedsiębiorstw Berlusconiego w aferach korupcyjnych, a następnie wycofanie się z niego Ligi Północnej. Od tej pory ugrupowanie to znajduje się w opozycji. W wyborach z r. 1996 ruch Forza Italia był główną siłą koalicji o nazwie Sojusz Wolności, w skład którego wchodził również AN, CCD-CDU i inne ugrupowania. Poparcie dla samego ruchu było podobne jak w poprzednich wyborach i wyniosło 20,57%, co zaowocowało zdobyciem przez nie 123 mandatów deputowanych i 47 mandatów senatorskich. Obecnie ma ich odpowiednio: 110 mandatów deputowanych i 42 mandaty senatorskie.

W ostatnich wyborach partia ta stała się osią koalicji wyborczej Dom Wolności (Casa delle Liberta), która odniosła zwycięstwo wyborcze. Forza Italia zdobyła sama 176 miejsc w Izbie Deputowanych i 81 mandatów senatorskich.

Liga Północna (Lega Nord), znana wcześniej jako partia protestu, na stałe weszła do systemu partyjnego współczesnych Włoch. W wyborach w r. 1994 Liga zawarła sojusz wyborczy z ugrupowaniem Forza Italia i weszła w skład koalicji Sojusz Wolności, współtworząc rząd Sylvio Berlusconiego. W wyborach proporcjonalnych do Izby Deputowanych Liga zdobyła 8,4% głosów, uzyskując łącznie 113 mandatów w izbie i 58 mandatów senatorskich. Wycofanie poparcia przez Ligę dla tego gabinetu doprowadziło do jego upadku i secesji części działaczy Ligi, którzy utworzyli w lutym 1995 r. Włoską Ligę Federalną. Formacja ta stała się następnie częścią składową bloku wyborczego Biegun Wolności. W lutym 1995 r. Liga Północna zmieniła swoją nazwę na Liga Północna - Włochy Federalne. W wyborach parlamentarnych r. 1996 Liga wzięła udział samodzielnie, zdobywając 10,4% głosów. W lutym 1997 r. partia ta zmieniła kolejny raz nazwę na Liga Północna na rzecz Niepodległości Padami.

Od upadku gabinetu Sylvio Berlusconiego Liga jest partią opozycyjną. Jej sympatycy występują przeciwko finansowaniu zacofanego włoskiego Południa przez uprzemysłowioną Północ. Wyniki wyborów z r. 1996 okazały się na tyle niekorzystne dla tego ugrupowania, że Liga przestała odgrywać rolę „języczka u wagi”, bez którego nie było możliwe sprawowanie efektywnych rządów. Spowodowało to radykalizację programu Ligi. Głównym jej celem jest obecnie uzyskanie niepodległości dla Padanii. Obecny program spowodował spadek poparcia dla tego ugrupowania i odsuwanie się od niego umiarkowanego elektoratu.

W obecnym parlamencie Liga Północna utworzyła w obu izbach osobne kluby zrzeszające odpowiednio 30 deputowanych i 17 senatorów.

Sojusz Narodowy (Alleanza Nazionale - AN) został utworzony w grudniu 1993 r. jako ugrupowanie federacyjne, w którego skład weszło kilka drobnych partii i ugrupowań prawicowych oraz partia określana jako neofaszystowska: Włoski Ruch Społeczny - Prawica Narodowa (Movimento Sociale Italiano-Destra Nazionale MSI-DN). W styczniu 1995 r. MSI-DN rozwiązał się i Sojusz Narodowy przekształcił się w partię polityczną. Sojusz Narodowy od samego początku współdziałał z ruchem Naprzód Włochy, zdobywając we wspólnej

72