CCI00075

Parlament włoski pracuje faktycznie w permanencji, choć pojęcia tego konstytucja nie używa. Nie zna ona też - poza pierwszym posiedzeniem, zwołanym przez Prezydenta Republiki najpóźniej dwudziestego dnia po wyborach - instytucji zwoływania sesji parlamentu. Konstytucja postanawia bowiem, że izby zbierają się z mocy prawa w pierwszy nieświąteczny dzień lutego i października, same też decydują o czasie trwania sesji. Przewidziane są sesje nadzwyczajne parlamentu, które mogą być zwoływane z inicjatywy przewodniczących izb, z inicjatywy Prezydenta Republiki albo na wniosek jednej trzeciej którejś z izb.

Dla ważności obrad niezbędny jest udział większości członków izby, a w celu podjęcia uchwał konieczne jest poparcie większości obecnych, natomiast dla przyjęcia ustaw konstytucyjnych wymagana jest większość kwalifikowana.

Każda z izb uchwala swój regulamin, który określa tryb funkcjonowania oraz jej organizację wewnętrzną. Do organów parlamentu konstytucja zalicza przewodniczącego i prezydium izby, komisje parlamentarne, a także kluby partyjne. W skład prezydium wchodzą: przewodniczący, wiceprzewodniczący, sekretarze i kwestorzy. Przewodniczący jest reprezentantem izby i gwarantem jej praw. Prezydent Republiki zasięga często opinii przewodniczących izb, szczególnie dotyczy to opinii w trakcie konsultacji związanych z powołaniem premiera i rządu. Kieruje on ponadto pracami izby, czuwa nad przestrzeganiem regulaminu, utrzymaniem porządku na sali obrad, zarządza głosowanie, ogłasza jego wyniki, czuwa nad funkcjonowaniem wewnętrznych organów izby. On także zwołuje posiedzenia przewodniczących klubów partyjnych, co stwarza płaszczyznę politycznego porozumienia.

W skład prezydium wchodzą także wiceprzewodniczący, których w każdej z izb wybiera się po czterech. Konstytucja nie wyposaża ich we własne uprawnienia, ich zadanie więc polega na zastępowaniu przewodniczącego izby i wykonywaniu czynności przez niego zlecanych. Izby wybierają ponadto po ośmiu sekretarzy, których zadaniem jest sporządzanie protokołu obrad, prowadzenie listy dyskutantów i wykonywanie zadań zleconych im przez przewodniczącego izby. Kwestorzy są wybierani w każdej z izb po trzech, pomagają przewodniczącemu w utrzymaniu porządku obrad.

W strukturze i działalności włoskiego parlamentu szczególną rolę odgrywają komisje. Są to bardzo ważne organy, tworzone na początku kadencji w drodze delegowania członków przez poszczególne kluby partyjne w określonych proporcjach, wskutek czego ich skład stanowi niemal lustrzane odbicie składu politycznego izby.

Każdy deputowany w izbie może być członkiem tylko jednej komisji. Z obowiązku tego zwolnieni są, na okres funkcjonowania rządu, ci parlamentarzyści, którzy pełnią funkcję ministra lub podsekretarza stanu. Skład komisji

18    •    i

w Izbie Deputowanych ustalany jest na okres roku budżetowego, a w Senacie na dwa lata.¹⁹ Każda komisja dokonuje wyboru swojego prezydium złożonego z

I V!

‘ Obecnie w Izbie Deputowanych funkcjonuje 13 komisji. ¹⁹ Obecnie w Senacie działa 13 komisji stałych.

80